Wikipedia

5 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

(Przekierowano z 5 Pułk Piechoty Austro-Węgier)
Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Piechoty Nr 5. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „5”.

Węgierski Pułk Piechoty Nr 5 (IR. 5) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Węgierski Pułk Piechoty Nr 5
Ungarisches Infanterieregiment Nr. 5
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1762

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Węgierski

Tradycje
Święto

24 czerwca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Satu Mare, Wiedeń, Eger, Preszów

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

15 Dywizja Piechoty

Szefowie pułku
FML Eduard Franz Ludwig Fürst von Liechtenstein
FZM Theodor Braumüller von Tannbruck
Porucznik IR. 5 w mundurze służbowym
Kurtka munduru feldfebla IR. 5

Historia pułku

edytuj

Pułk został utworzony w 1762 roku, w latach 1805–1808 5 Pułk Piechoty Cesarstwa Austriackiego.

Pułk stacjonował w Munkács do około 1860[1][2], od tego czasu w Szathmár[3][4][5][6][7] [8], potem w Iglau[9], Brünn[10][11][12], Wiedniu[13][14][15][16][17][18], Kaiser-Ebersdorf[19], Kaschau[20][21][22][23].

Okręg uzupełnień nr 5 Satu Mare (węg. Szatmár-Németi, niem. Szatmár) na terytorium 6 Korpusu.

Swoje święto pułk obchodził 24 czerwca w rocznicę bitwy pod Custozą stoczonej w 1866 roku[24].

Kolory pułkowe: różowy (rosenrot), guziki złote.

W 1873 roku sztab pułku stacjonował w Wiedniu, natomiast komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy Satu Mare.

W 1903 roku pułk stacjonował w Egerze z wyjątkiem 4. batalionu, który załogował w Prjepolju.

W 1909 roku komenda pułku razem z 1. batalionem stacjonowała w Preszowie, 2. batalion w Nowej Wsi Spiskiej (Igló), 3. batalion w Satu Mare, a 4. batalion w Sabinovie[25].

W latach 1910–1914 komenda pułku razem z 1. batalionem stacjonowała w Preszowie (Eperjes), 3. batalion w Satu Mare (węg. Szatmárnémeti), a 4. batalion w Sabinovie (węg. Kisszeben), natomiast 2. batalion był detaszowany w Rogaticy[24].

W 1914 roku pułk (bez 2. batalionu) wchodził w skład 29 Brygady Piechoty należącej do 15 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 2. batalion był podporządkowany komendantowi 7 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[26].

Szefowie pułku

edytuj

Kolejnymi szefami pułku byli:

  • FML Eduard Franz Ludwig Fürst von Liechtenstein (1851 – †27 VI 1864),
  • król Bawarii Ludwik II Wittelsbach (1864 – †13 VI 1886),
  • król Portugalii Ludwik I Bragança (1888 – †19 X 1889),
  • FZM Theodor Braumüller von Tannbruck (1889 – †27 II 1904),
  • generał kawalerii Wilhelm von Klobučar (od 1904).

W latach 1864–1870 drugim szefem pułku był FML Gustav Heinrich Wetzlar von Plankenstern[24].

Komendanci pułku

edytuj
  • płk Conrad Mederer von Mederer und Wuthwehr (1873)
  • płk Carl Appiano (1860)
  • płk Simon Schwerdtner von Schwertburg (1903–1907)
  • płk Viktor Halvar (1908–1909)
  • płk Heinrich Pongrácz de Szent-Miklós et Ovár (1910–1912)
  • płk Lorenz Frauenberger (1913–1914[24])

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: 1858, s. 153.
  2. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: 1859, s. 90.
  3. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: 1861, s. 140.
  4. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1861-1862. Wiedeń: 1865, s. 142.
  5. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1863. Wiedeń: 1863, s. 152.
  6. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1864. Wiedeń: 1864, s. 140.
  7. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1865. Wiedeń: 1865, s. 144.
  8. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1866. Wiedeń: 1866, s. 142.
  9. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: 1867, s. 186.
  10. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1868. Wiedeń: 1868, s. 212.
  11. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1869-1870. Wiedeń: 1870, s. 278.
  12. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1871. Wiedeń: 1871, s. 276.
  13. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1872. Wiedeń: 1872, s. 217.
  14. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1873. Wiedeń: 1873, s. 219.
  15. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1874. Wiedeń: 1874, s. 228.
  16. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1875. Wiedeń: 1874, s. 229.
  17. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1876. Wiedeń: 1875, s. 232.
  18. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1877. Wiedeń: 1876, s. 232.
  19. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1878. Wiedeń: 1877, s. 234.
  20. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1879. Wiedeń: 1878, s. 246.
  21. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1880. Wiedeń: 1879, s. 256.
  22. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1881. Wiedeń: 1880, s. 260.
  23. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1882. Wiedeń: 1881, s. 264.
  24. ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 388.
  25. ↑ Patrz [1].
  26. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 93, 113.

Bibliografia

edytuj
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=5_Pułk_Piechoty_(austro-węgierski)&oldid=75314232”