55 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 55 (IR. 55) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 55
Galizisches Infanterieregiment Nr. 55
Ilustracja
Pieczęć pułku z okresu, gdy jego szefem był Rudolf von Merkl
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1799

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Galicyjski

Tradycje
Święto

22 maja

Dowódcy
Pierwszy

płk Karl Soudain

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Wiedeń, garnizon Lwów, Brzeżany, Tarnopol, Mosty Wielkie

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

11 Dywizja Piechoty

Koszary piechoty k.u.k. Infanterie Kaserne w Brzeżanach
Szefowie pułku
FML Vinzenz Ferrerius von Bianchi
FML Leopold Gondrecourt
Major IR. 55 w mundurze służbowym
Kurtka munduru feldfebla sztabowego IR. 55

Historia pułku

edytuj

Pułk został utworzony w 1799 roku. 1 listopada 1852 roku Galicyjski Pułk Piechoty Nr 63 został przemianowany na Pułk Piechoty Nr 55[1].

Okręg uzupełnień nr 55 Brzeżany na terytorium 11 Korpusu[1].

W 1873 roku komenda pułku mieściła się w Wiedniu, natomiast batalion zapasowy i batalion uzupełnień w Brzeżanach. W latach 1903–1911 dowództwo pułku oraz II, III i IV batalion stacjonował w Tarnopolu, natomiast I batalion w Brzeżanach.

W 1912 roku sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem został przeniesiony do Lwowa, a 3. batalion do Mostów Wielkich, natomiast 1. batalion pozostał w Brzeżanach[1].

Pułk wchodził w skład 21 Brygady Piechoty należącej do 11 Dywizji Piechoty[2].

Swoje święto pułk obchodził 22 maja w rocznicę bitwy pod Aspern stoczonej w 1809 roku[1].

Skład narodowościowy w 1914 roku 26% – Polacy, 59% – Rusini[3].

Kolory pułkowe: czerwony (rotbraun), guziki złote.

W czasie I wojny światowej pułk wziął udział w walkach z Rosjanami w Galicji na przełomie 1914 i 1915 roku. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 314 w Bochni, 254 w Miechowicach Małych, 264 w Szczurowej i 263 w Zaborowie.

Szefowie pułku

edytuj
Osobny artykuł: Szef pułku.

Kolejnymi szefami pułku byli:

W latach 1801–1807 obowiązki drugiego szefa pułku wykonywał FML Ludwig Willibrord Anton von Baillet-Merlemont[1].

Żołnierze

edytuj
Komendanci pułku
  • płk Karl Soudain (1799 – 1805)
  • płk Joseph Czerwinka (1805 – 1809)
  • płk Caspar von Strauch (1809 – 1815)
  • płk Joseph Podhagski von Kaschauberg (1849 – 1854 → GM, brygadier w Banacie[5])
  • płk Alois Schaffner (1854 – 1859)
  • płk Hieronymus Ignaz Alexander Oldofredi (1859 – 1 I 1867 → stan spoczynku w stopniu tytularnego GM[6])
  • płk Joseph Wirth (1866 – 1869)
  • płk Cornelius Zubržicki von Wieniawa (1869 – 1 X 1876 → stan spoczynku w stopniu tytularnego GM[7])
  • płk Wilhelm Gruhl (1876 – 1881 → GM, komendant 48 Brygady Piechoty)
  • płk Karl Kellner von Köllenstein (1881 – 1885 → GM, komendant 65 Brygady Piechoty)
  • płk Peter Michalowski (1885 – 1886 → stan spoczynku)
  • płk August Roland Spiess (Spieß) von Braccioforte (1886 – 1890 → GM, komendant 6 Brygady Górskiej)
  • płk Karl Geppert (1890 – 1 XI 1891 → stan spoczynku w stopniu tytularnego GM[8])
  • płk Joseph Metzger (1891 – 1896 → GM, komendant 29 Brygady Piechoty)
  • płk Joseph Weinrichter Edler von Treuenbrunn (1896 – 1901 → GM, komendant 94 Brygady Piechoty)
  • płk Adolf Kroneiser (1901 – †27 VI 1902 Tarnopol)
  • płk Alfred von Siber (1902 – 1905 → stan spoczynku, 21 VII 1908 mianowany tytularnym GM[9])
  • płk Karol Brozsek (1905 – 1909 → GM, komendant 29 Brygady Piechoty)
  • płk Adalbert von Zerboni di Sposetti (1909 – 1912 → GM, komendant 29 Brygady Piechoty)
  • płk Karl Steiger (1912 – 1914[1] → GM, komendant 38 Brygady Piechoty)
Oficerowie

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj