52. Drużynowe Mistrzostwa Europy w Brydżu Sportowym

52. Drużynowe Mistrzostwa Europy w Brydżu Sportowym – drużynowe mistrzostwa Europy w brydżu sportowym, które odbyły się w dniach 21 czerwca – 1 lipca 2014 w Abacji (Chorwacja)[1]. Zwycięzcami zawodów zostały drużyny: Izraela (konkurencja otwarta), Holandii (konkurencja kobiet) oraz Anglii (konkurencja seniorów)[2].

Poprzednie DME w brydżu sportowym

edytuj

Poprzednie mistrzostwa odbyły się w dniach 12–23 czerwca 2012 w Dublinie (Irlandia)[3].

Poniższa tabela pokazuje po 6 pierwszych drużyn w każdej kategorii, które zapewniły sobie udział w Mistrzostwach Świata w roku 2013[4].

Klasyfikacja końcowa czołowych drużyn.
M Otwarta Kobiety Seniorzy
1 Monako   Anglia   Francja  
2 Holandia   Francja   Polska  
3 Włochy   Turcja   Szkocja  
4 Anglia   Holandia   Dania  
5 Polska   Polska   Niemcy  
6 Niemcy   Izrael   Belgia  

Formuła zawodów

edytuj

Przepisy i reguły obowiązujące na 52. DME zostały określone w osobnym dokumencie[5].

Sposób rozgrywania

edytuj
  1. Każdy kraj (należący do EBL) mógł zarejestrować jedną drużynę w każdej z 3 kategorii (Otwarta, Kobiety, Seniorzy).
  2. W kategorii Seniorów mogli startować zawodnicy, którzy urodzili się w roku 1954 lub wcześniej.
  3. W kategorii Otwartej początkowo drużyny grały w dwóch oddzielnych grupach (A i B) systemem każdy z każdym. Przydział do grup nastąpił na podstawie uzyskanych rezultatów w 3 ostatnich ME (Pau 2008, Ostenda 2010 i Dublin 2012). 9 najlepszych zespołów każdej grupy awansowało do grupy finałowej. W grupie finałowej automatycznie były zaliczone wyniki z grup A oraz B i rozgrywane były mecze tylko z drużynami drugiej grupy.
  4. Kobiety rozgrywały zawody metodą każdy z każdym.
  5. Seniorzy w pierwszej części rywalizowali w turnieju szwajcarskim na dystansie 12 rund. Następnie finale A uczestniczyło 10 zespołów, które wstępnie uzyskały VP proporcjonalnie do zajętego miejsca w turnieju (20.25 za 1 miejsce i dalej 18.00, 15.75, 13.50, 11.25, 9.00, 4.50, 2.25 i 0 VP). W finale B uczestniczyły pozostałe zespoły grając kolejny turniej systemem szwajcarskim.
  6. Rozgrywane były mecze 16-to rozdaniowe. Wynik w IMP był przeliczany na VP w skali 0..20[2].
  7. Drużyna bez pary w danej sesji uzyskiwała 12 VP bez gry

Stroje

edytuj
  1. Zarówno gracze jak i niegrający kapitanowie i trenerzy muszą mieć jednakowe stroje na ceremonię otwarcia i zamknięcia.
  2. Zawodnicy w czasie gry muszą mieć jednakowe stroje zawierające logo kraju.

Przywileje zwycięzców

edytuj
  1. Zwycięzcy grupy finałowej w kategorii otwartej oraz grup kobiet i seniorów uzyskują tytuł Mistrza Europy;
  2. Zdobywcy miejsc od 1 do 3 otrzymują medale: złote, srebrne i brązowe ME;
  3. 6 pierwszych zespołów każdej kategorii uzyskuje prawo gry w Mistrzostwach Świata (Bermuda Bowl, Venice Cup oraz Seniors Bowl) w roku 2015;
  4. 10 pierwszych zespołów otrzymuje prawo startu w Pucharze Europy;
  5. Zajęte miejsca drużyn dają zawodnikom w nich startującym punkty dla rankingów i tytułów EBL;
  6. Zajęte miejsca drużyn polskich dają występującym w nich zawodnikom punkty dla polskich tytułów klasyfikacyjnych[6].

Transmisje z zawodów

edytuj

Strona zawodów pokazywała wyniki[2] meczów zarówno po ich zakończeniu jak i bieżące rezultaty w czasie trwania rundy[2].

W serwisie BBO były przeprowadzane transmisje z 5 meczów (10 stołów) każdej sesji. Z części meczów przeprowadzane były transmisje głosowe. Wykaz transmitowanych meczów każdego dnia znajdował się biuletynie zawodów[7].

Na żywo był przekaz telewizyjny (obraz i dźwięk) z 8 stołów[8].

Mecze (i transmisje) rozpoczynały się (od 22 czerwca 2014) o godzinach 10:30:00, 14:30 i 17:20 (czasu polskiego).

Uczestnicy zawodów

edytuj

Do udziału w zawodach zostały zgłoszone:

  • 36 drużyn w kategorii OPEN,
  • 23 drużyny w kategorii KOBIETY, oraz
  • 26 drużyn w kategorii SENIORZY.

Uczestnicy ME z Polski

edytuj

W zawodach uczestniczyły drużyny z Polski we wszystkich kategoriach.

Konkurencja Open:

Konkurencja Kobiet:

Konkurencja Seniorów:

Podsumowanie wyników zawodów

edytuj

Wyniki polskich drużyn

edytuj

Poniższa tabela pokazuje wyniki[2] polskich drużyn w poszczególnych sesjach.

Pokazuje ona również, kiedy rozgrywane były poszczególne sesje. Grupa A (nie pokazana w poniższej tabeli) grała w tych samych terminach co grupa B.

Wyniki polskich drużyn
Data Godzina
(CET)
Otwarta Kobiety Seniorzy
S Kraj F Wyn Σ M S Kraj F Wyn Σ M S Kraj F Wyn Σ M
22.06, nie 10:30         S1 Norwegia   3,74:16,26 3,74 22
14:30 B1 Dania   18,87:1,13 18,87 2 K1 Niemcy   12,55:7,45 12,55 9 S2 Chorwacja   15,56:4,44 15,56 14
17:20 B2 Holandia   15,74:4,26 34,61 1 K2 Izrael   9,39:10,61 21,94 11 S3 Holandia   18,55:1,45 37,85 6
23.06 pon 10:30 B3 Izrael   5,82:14,18 40,43 5 K3 Rumunia   12:80:720 34:74 9 S4 Estonia   19,77:0.23 57,62 3
14:30 B4 Wyspy Owcze   6,96:13,04 47,39 6 K4 Holandia   0,57:19,43 35,31 13 S5 Anglia   16,42:3,58 74,04 2
17:20 B5 Bośnia i Hercegowina   16,09:3,91 63,48 4 K5 Grecja   5,20:14,80 40,51 16 S6 Węgry   16,42:3,58 90,46 1
24.06 wto 10:30 B6 Szwajcaria   15,38:4,62 78,86 2 K6 Hiszpania   14,80:5,20 55,31 13 S7 Austria   12,03:7,97 102,49 1
14:30 B7 Turcja   8,80:11,20 87,66 2 K7 Włochy   11,20:8,80 66,51 14 S8 Szwecja   17,17:2,83 119,66 1
17:20 B8 Walia   4,81:15,19 92,47 5 K8 Norwegia   14,60:5,40 77,88 13 S9 Bułgaria   15,92:4,08 135,58 1
25.06 śro 10:30 B9 Rumunia   6,96:13,04 99,43 6 K9 Liban   19,85:0,15 97,73 9 S10 Irlandia   3,27:16,73 138,85 1
14:30 B10 Serbia   3,74:16,26 103,17 10 K10 Estonia   2,28:17,72 100,01 13 S11 Dania   9,39:10,61 148,39 1
17:20 B11 Włochy   20,00:0,00 123,17 7 K11 Francja   14,60:5,40 114,61 11 S12 Belgia   2,97:17,03 154,37 2
26.06 czw 10:30         FS1 Norwegia   15,56:4,44 33,56 1
14:30         FS2 Anglia   9,00:10,91 42,65 1
17:20         FS3 Belgia   4,62:15,38 47,27 1
27.06 pią 10:30 B12 Belgia   9.09:10,91 132,26 8 K12 Szkocja   7,71:12,29 122,32 11 FS4 Bułgaria   3,58:16,42 52,95 5
14:30 B13 Bułgaria   3,27:16,73 135,53 9 K13 Szwecja   13,03:6,96 135,36 10 FS5 Szwecja   15,38:4,62 68,33 3
17:20 B14 Anglia   13,04:6,96 148,57 9 K14 Rosja   9,39:10,61 144,75 11 FS6 Austria   7,20:12,80 75,53 6
28.06 sob 10:00 B15 Litwa   17.72:2,28 166,29 8 K15 Turcja   11,76:8,24 156,51 9 FS7 Węgry   5,82:14,18 81,35 6
13:30 B16 Węgry   20,00:0,00 189.75 5 K16 bez pary 12,00 168,51 9 FS8 Irlandia   19,43:0,57 100,78 4
16:15 B17 Łotwa   12,80:7,20 202,55 4     FS9 Dania   13.97:6.03 114,75 3
29.06 nie 12:30 FO1 Francja   18,87:1,13 111,37 6 K17 Bułgaria   17,03:2,97 185,54 8            
15:20 FO2 Szwecja   6,03:13,97 117,40 6 K18 Chorwacja   14,39:5,61 199,93 8            
18:10 FO3 Niemcy   6,96:13,04 124,36 8                
30.06 pon 10:30 FO4 Chorwacja   15,56:4,44 139,92 7 K19 Serbia   16,09:3,91 216,02 7            
14:30 FO5 Norwegia   18,44:1,56 158,36 5 K20 Anglia   13,75:6,25 229.77 5            
17:20 FO6 Rosja   7,20:12,80 165,56 5 K21 Irlandia   19,69:0,31 249,46 5            
1.07 wto 10:30 FO7 Irlandia   10,61:9,39 183,77 5 K22 Austria   16,26:3,74 265,72 5            
14:30 FO8 Monako   10,61:9,39 194,38 5 K23 Dania   6,48:13,52 272,20 5            
17:20 FO9 Estonia   6,25:13,75 200,63 4                        

Wyniki czołowych drużyn

edytuj

Poniższa tabela pokazuje po drużyny które zdobyły medale w każdej kategorii, oraz te które zapewniły sobie udział w Mistrzostwach Świata w roku 2015[2].

Klasyfikacja końcowa czołowych drużyn.
M Otwarta Kobiety Seniorzy
1 Izrael  
Allon Birman, Lotan Fiszer, Ilan Herbst,
Ofir Herbst, Deror Padon, Ron Schwartz
Holandia  
Carla Arnolds, Marion Michielsen, Jet Pasman,
Anneke Simons, Wietske van Zwol, Meike Wortel
Anglia  
Paul Hackett, Gunnar Hallberg, John Holland,
David Mossop, David Price, Colin Simpson
2 Monako  
Fulvio Fantoni, Geir Helgemo, Tor Helness,
Franck Multon, Claudio Nunes, Pierre Zimmermann
Anglia  
Sally Brock, Fiona Brown, Heather Dhondy,
Catherine Draper, Nevena Senior, Nicola Smith
Szwecja  
Sven-Ake Bjerregard, Andreas Konyves, Anders Morath,
Borje Rudenstahl, Goran Sellden, Bjorn Wenneberg
3 Anglia  
David Bakhshi, Tony Forrester, David Gold,
Jason Hackett, Justin Hackett, Andrew Robson
Francja  
Debora Campagnano, Bénédicte Cronier, Elisabeth Hugon,
Vanessa Reess, Sylvie Willard, Joanna Zochowska
Polska  
Julian Klukowski, Apolinary Kowalski, Krzysztof Lasocki,
Jerzy Russyan, Jacek Romański, Wiktor Markowicz
4 Polska  
Cezary Balicki, Krzysztof Jassem, Jacek Kalita,
Marcin Mazurkiewicz, Michał Nowosadzki, Adam Żmudziński
Włochy  
Margherita Chavarria, Caterina Ferlazzo, Gabriella Manara,
Simonetta Paoluzi, Francesca Piscitelli, Ilaria Saccavini
Austria  
Johannes Bamberger, Heinrich Berger, Jorg Eichholzer,
Hans-Richard Grumm, Hubert Obermair, Franz Terraneo
5 Bułgaria  
Rosen Gunew, Kalin Karaiwanow, Georgi Mihailov,
Władimir Michow, Iwan Nanew, Julijan Stefanow
Polska  
Cathy Bałdysz, Katarzyna Dufrat, Danuta Kazmucha,
Ewa Miszewska, Anna Sarniak, Justyna Żmuda
Norwegia  
Rune Brenderford Anderssen, Tor Bakke, Arve Farstad,
Helge Maesel, Roald Maesel, Peter Marstrander
6 Niemcy  
Sabine Auken, Jörg Fritsche, Josef Piekarek,
Roland Rohowsky, Alexander Smirnov, Roy Welland
Dania  
Nadia Bekkouche, Lone Bilde, Christina Lund Madsen,
Helle Rasmussen, Dorthe Schaltz
Bułgaria  
Anton Antonov, Stoju Darakcziew, Georgi Gergov,
Christo Christow, Radi Radev, Toni Rusew
  • Tylko zespoły Anglii stanęły na podium we wszystkich konkurencjach DME. Seniorzy z Anglii zdobyli medal złoty, kobiety srebrny a w konkurencji otwartej Anglia zdobyła brązowy medal.
  • Tylko Anglia i Polska będą miały przedstawicieli we wszystkich kategoriach na kolejnych Drużynowych Mistrzostwach Świata w Brydżu Sportowym, które odbędą się w roku 2015 w Indiach. Bułgaria zagwarantowała udział 2 zespołów w DMŚ (w kategorii otwartej i seniorzy).

Linki zewnętrzne

edytuj
Materiały Mistrzostw
Biuletyny Mistrzostw[7]

Przypisy

edytuj