50 Armia (ros. 50-я армия) – związek operacyjny (armia ogólnowojskowa) Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.

50 Armia
50-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Michaił Pietrow

Ostatni

gen. por. Fiodor Ozierow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Bitwa na łuku kurskim
Obława augustowska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Podległość

Front Briański[1]
2 Front Białoruski[2]

50 Armia została utworzona 14 sierpnia 1941 roku w sile 8 dywizji piechoty i 1 dywizji kawalerii[3]. Wchodziła w skład Fronu Briańskiego, i tworzyły ją następujące dywizje piechoty: 217, 258, 260, 278, 279, 290 i 299 oraz 108 Dywizja Pancerna[4]. Następnie wchodziła w skład 2 Frontu Białoruskiego.

W czasie bitwy kurskiej (5 lipca - 23 sierpnia 1943) dowództwo 50 Armii tworzyli następujący oficerowie: dowódca Iwan Bołdin, szef sztabu N. Brilew, członkowie rady wojennej L. Czumakow i A. Rossadin oraz szef zarządu politycznego N. Sziłow[5]. Po dotarciu na ziemie polskie, 50 Armia po walkach z armią niemiecką 24 października 1944 zdobyła Augustów, kończąc jego okupację przez reżim III Rzeszy[6]. W lipcu 1945 roku oddziały 50 Armii wzięły udział w obławie augustowskiej[7].

Dowódcy armii

edytuj

Struktura organizacyjna

edytuj

Skład w styczniu 1945:

  • 69 Korpus Armijny — gen. mjr Nikołaj Multan[9]
  • 8l Korpus Armijny — gen. por. Fiodor Zacharow[9]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • Robert Forczyk, Howard Gerrard: Moskwa 1941. Pierwsza porażka Hitlera. Kraków: 2008. ISBN 978-83-7396-709-0.
  • Greczko A. A., Siły zbrojne państwa radzieckiego, Warszawa 1975.
  • G. Kołtunow, B. Sołowjow: Bitwa pod Kurskiem. Warszawa: 1971.
  • Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.