4 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

4 Dywizja Strzelecka (ros. 4-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

4 Dywizja Strzelecka

4-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	Rosyjska FSRR ZSRR
Sformowanie	1919 i 1943
Rozformowanie	1942 i 1945
Tradycje
Rodowód	Dywizja Litewska
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	3 Korpus Strzelecki
Odznaczenia

Sformowana 12 czerwca 1919 roku na bazie rozbitej Dywizji Litewskiej. Brała udział w agresji na Polskę, w tym czasie jej pełna nazwa brzmiała 4 Smoleńska Dywizja Strzelecka imienia Proletariatu Niemieckiego (4-я Смоленская имя Германского пролетариата стрелковая дивизия). Po wojnie zimowej z Finlandią przerzucona została do Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. W czerwcu 1941 roku pod dowództwem pułkownika I.P. Roslija w składzie 3 Korpusu Strzeleckiego Okręgu Transkaukaskiego.

Po raz drugi sformowana 12 marca 1943 roku w Moskiewskim Okręgu Wojskowym. W 39 pułku strzeleckim należącym do 4 Dywizji Strzeleckiej służył Michaił Surkow, snajper mający ponad 500 śmiertelnych trafień.

Dowództwo dywizji

Dowódcy:

• kombrig Nikołaj Klucznikow.

Szefowie sztabu:

• płk Aleksandr Bufanow.

Struktura organizacyjna

Pierwsze formowanie

• 39 pułk strzelecki
• 101 pułk strzelecki
• 220 Pułk Strzelecki
• 40 pułk artylerii lekkiej (do 10.11.1941 i od 06.03.1942)
• 95 pułk artylerii haubic (do 06.11.1941)
• 80 dywizjon przeciwpancerny (do 22.10.1941 i od 06.01.1942)
• 308 samodzielna kompania czołgów
• 41 kompania rozpoznawcza (47 batalion rozpoznawczy)
• 7 batalion saperów
• 549 dywizjon moździerzy (od 06.11.1941)
• 63 batalion łączności
• 55 batalion medyczno-sanitarny
• 280 kompania chemiczna
• 433 batalion transportowy

Drugie formowanie (1943)

• 39 pułk strzelecki
• 101 pułk strzelecki
• 220 pułk strzelecki
• 40 pułk artylerii lekkiej
• 80 dywizjon przeciwpancerny (do 22.10.1941 i od 06.01.1942)
• 41 kompania rozpoznawcza
• 7 batalion saperów
• 88 batalion łączności
• 55 batalion medyczny
• 280 kompania chemiczna
• 107 kompania transportowa
• 272 piekarnia polowa
• 168 punkt weterynaryjny
• 1463 stacja poczty polowej
• 13 kasa polowa

Bibliografia

• John Walter: Snajper. Historia strzelców wyborowych. Warszawa: 2022. ISBN 978-83-8151-547-4.
• Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
• RKKA.ru: 4-я Краснознаменная стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-20]. (ros.).