4 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

4 (Saksońska) Dywizja Piechoty (niem. 4. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję.

4 Dywizja Piechoty

4. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	15 października 1935
Rozformowanie	15 sierpnia 1940
Nazwa wyróżniająca	Saksońska
Tradycje
Kontynuacja	14 Dywizja Pancerna
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja na Polskę
Organizacja
Dyslokacja	Drezno
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	IV Korpus Armijny

Formowanie i walki

Sformowana w 1934 roku pod ukrytą nazwą Artillerieführer IV, miejsce stacjonowania sztabu: Drezno. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 roku otrzymała oficjalną nazwę 4 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w IV Okręgu Wojskowym.

Jednostka brała udział w działaniach bojowych przeciwko Polsce w 1939 i Francji rok później. Od 15 sierpnia 1940 roku rozpoczęto przeformowywać ją w 14 Dywizję Pancerną.

Dowództwo dywizji

Dowódcy:

• płk Erich Raschick 1 kwietnia 1934 – 10 listopada 1938
• gen. por. Erik Hansen 10 listopada 1938 – 15 sierpnia 1940

Szefowie sztabu:

• ppłk Klaus Kühl (w czasie ataku na Polskę)

Struktura organizacyjna

Skład w sierpniu 1939 roku:

• 10 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I. i III. batalionu – Drezno, II. batalionu – Pirna, I. rezerwowego batalionu – Radeberg, II. rezerwowego batalionu – Kamenz;
• 52 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I. i III. batalionu – Leitmeritz, II. batalionu – Böhmisch Leipa oraz batalionu zapasowego - Tetschen;
• 103 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I. i III. batalionu Zittau, III. batalionu – Reichenberg, I. i II. rezerwowego batalionu - Löbau;
• 4 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I. i III. dywizjonu – Drezno, II. dywizjonu – Leitmeritz;
  • I dywizjon 40 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju Budziszyn;
  • 13 batalion pionierów: miejsce postoju Pirna;
  • 4 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Kamenz;
  • 4 oddział łączności: miejsce postoju – Reichenberg;
  • 4 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Budziszyn;

Bibliografia

• Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939 roku. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
• Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w
• Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.