48 Pułk Artylerii Lekkiej

48 Pułk Artylerii Lekkiej (48 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.

48 Pułk Artylerii Lekkiej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Wiktor Wiszniewski

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

6 Brygada Artylerii Lekkiej[1]

Pułk sformowany został we wsi Różanka na podstawie rozkazu Nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 20 sierpnia 1944, w składzie 6 Brygady Artylerii Lekkiej. W grudniu 1944, w Różankach, żołnierze pułku złożyli przysięgę[2].

Pułk walczył w rejonie Słonowic, Pogorzelicy, Trzebiatowa i Skrobowa. Wyróżnił się przy likwidacji przyczółka pod Dąbiem Szczecińskim, w walkach pod Wehrkirch i Särichen. Brał udział w operacji praskiej. Szlak bojowy zakończył pod Bad Schandau.

Dowódcy pułku

edytuj
  • mjr Wiktor Wiszniewski — do 22 marca 1945
  • mjr Iwan Olszanow

Struktura organizacyjna

edytuj

żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)

sprzęt:

 
76 mm armata dywizyjna wz. 1942
 
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Marsze i działania bojowe

edytuj
         

Przypisy

edytuj
  1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 735.
  2. Ways 1967 ↓, s. 121-122.

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.