45 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
45 Dywizja Strzelecka – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
 Stanowisko dowodzenia 178 pułku artylerii z 45 Dywizji Strzeleckiej. Zakłady Czerwony Październik, grudzień 1942 roku. | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1 marca 1943 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
| |
W czerwcu 1941 roku 45 Dywizja Strzelecka wchodziła w skład 15 Korpusu Strzeleckiego, 5 Armii. W dniu napaści niemieckiej na ZSRR, razem ze strażnikami granicznymi broniła granicy w rejonie Włodawy[1]. Do walk doszło również w rejonie Lubomla gdzie jeden z pułków 45 DS stawił twardy opór atakującej jego pozycje niemieckiej 56 Dywizji Piechoty[2]. W 1942 roku podczas walk o Stalingrad dywizja broniła wysp na rzece Wołdze.
Dowódcy dywizji
edytujStruktura organizacyjna
edytuj- 10 Pułk Strzelecki
- 61 Pułk Strzelecki
- 253 Pułk Strzelecki
- 178 Pułk Atrylerii Lekkiej
- 217 Pułk Artylerii Haubic
- 408 samodzielny batalion czołgów[5]
- batalion przeciwpancerny,
- batalion artylerii przeciwlotniczej,
- batalion zwiadu,
- batalion saperów
- inne służby.
Przypisy
edytuj- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 134.
- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 136.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 302.
- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 135.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 303.
Bibliografia
edytuj- Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
- Справочник
- Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета