43 Armia Rakietowa
43 Armia Rakietowa odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru – związek operacyjny Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego Związku Radzieckiego, następnie – Ukrainy. Sztab Armii stacjonował w mieście Winnica na Ukrainie, JW 35564.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
43 Armia Rakietowa odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru |
Tradycje | |
Rodowód |
43 Armia Lotnictwa Dalekiego Zasięgu |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. płk Michaił Grigoriew |
Obecny |
gen. por. Władimir Michtiuk |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
Dowództwo Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego ZSRR |
Skład |
19 D Rakietowa, 31 D Rakietowa, 32 D Rakietowa, 35 D Rakietowa, 43 D Rakietowa, 44 D Rakietowa, 46 D Rakietowa, 50 D Rakietowa |
Dowództwo armii zostało sformowane 20 sierpnia 1960 na bazie 43 Armii Lotnictwa Dalekiego Zasięgu na podstawie dyrektywy Sztabu Głównego Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego ZSRR nr 866397 z 4 czerwca 1960. Początkowo w składzie armii znalazły się trzy dywizje oraz dwie brygady rakiet średniego zasięgu R-12 (kod NATO: SS-4 „Sandal”).
Armia dysponowała 176 międzykontynentalnymi rakietami balistycznymi umieszczonymi w silosach UR-100 (90 wyrzutni) i R-36 (40 wyrzutni) oraz na wyrzutniach kolejowych RT-23 (46 wyrzutni).
W 1992 roku dowództwo 43 Armii Rakietowej w Winnicy przekazano Ukrainie. Do 1995 wycofano z uzbrojenia armii trzy typy międzykontynentalnych rakiet balistycznych: UR-100 8K84 (kod NATO: SS-11 „Sego”), RT-2P „Mołodiec” (kod NATO: SS-24 „Scalpel”) oraz MR-UR-100 (kod NATO: SS -17 Mod.1, „Spanker”).
W 1998 roku 43 Armia Rakietowa została rozformowana[1].
Skład
edytujOd 1970 roku w skład 43 Armii Rakietowej wchodziły:
- 19 Zaporoska Dywizja Rakietowa. Sztab dywizji stacjonował w miejscowości Rakowo w obwodzie Chmielnickim – JW 33874. Sformowana w 1960 roku na bazie 7 Dywizji Artylerii Przełamania. Do 1964 roku stacjonowała w m. Gajsin w obwodzie winnickim. Na wyposażeniu dywizji były kompleksy rakietowe: 8К63, 8К65, 8К84, 15А20, 15А30, 15А35. W latach 90. dywizja została rozformowana.
- 31 Dywizja Rakietowa. Sztab dywizji stacjonował w miejscowości Prużany w obwodzie brzeskim na Białorusi – JW 18288. Sformowana 1 lipca 1960 na bazie 83 Dywizji Lotniczej w Pińsku. 31 grudnia 1990 roku dywizja została rozformowana.
- 32 Chersońska Dywizja Rakietowa im. Dmitrija Ustinowa. Sztab dywizji stacjonował w m. Postawy-2 w obwodzie witebskim na Białorusi – JW 14153. Sformowana 1 lipca 1960 na bazie dowództw: 45 gwardyjskiej Dywizji Pancernej oraz 33 gwardyjskiej Dywizji Zmotoryzowanej. 32 Dywizja Rakietowa była drugą w kolejności dywizją w składzie Strategicznych Wojsk Rakietowych, która otrzymała na wyposażenie mobilny kompleks rakiet średniego zasięgu „Pionier” (kod NATO: SS-20 mod.1 „Saber”). Z dniem 1 grudnia 1993 dywizja została rozformowana.
- 35 Dywizja Rakietowa. Sformowana w 1960 w Ordżonikidze – JW 52929. W końcu lat 60. przedyslokowana do m. Barnauł w obwodzie Ałtajskim i weszła w skład 33 Armii Rakietowej.
- 43 Gwardyjska Smoleńska Dywizja Rakietowa. Sztab dywizji stacjonował w m. Romny w obwodzie sumskim na Ukrainie – JW 54196. Sformowana w 1961 roku na bazie 200 Brygady Rakietowej. Na wyposażeniu dywizji znajdowały się rakiety R-12, R-14U oraz „Pionier” UTTCh. Dywizja została rozformowana w 1992 roku.
- 44 Dywizja Rakietowa. Sztab dywizji stacjonował w Kołomyi w obwodzie iwano-frankiwskim na Ukrainie – JW 24621. Sformowana w 1960 roku na bazie 73 Brygady Inżynieryjnej. Rozformowana w 1989 roku.
- 46 Dywizja Rakietowa. Sztab dywizji stacjonował w m. Pierwomajsk nad Bugiem w obwodzie nikołajewskim na Ukrainie – JW 33883. Sformowana w 1961 roku na bazie 29 Brygady Rakietowej. Rozformowana w 1992 roku.
- 50 Dywizja Rakietowa. Sztab dywizji stacjonował w m. Biełokorowiczi w obwodzie żytomierskim na Ukrainie – JW 32192. Sformowana w 1961 roku na bazie 80 Brygady Rakietowej. Na wyposażeniu dywizji były rakiety R-12 oraz „Pionier”. Dywizja została rozformowana w 1991 roku.
Dowódcy 43 Armii Rakietowej
edytuj- 1960-1968 – gen. płk Michaił Grigoriew
- 1968–1974 – gen. płk Aleksiej Mieljochin
- 1974-1975 – gen. por. Jurij Zabiegajłow
- 1975-1982 – gen. płk Wadim Niedielin
- 1982-1987 – gen. por. Aleksandr Wołkow
- 1987-1991 – gen. por. Walerij Kirilin
- 1991–1993 - gen. por. Władimir Michtiuk
Przypisy
edytuj- ↑ Zarychta 2016 ↓, s. 411.
Bibliografia
edytuj- Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.
- B. Potyrała, W. Szlufik – „Dowództwo sił Zbrojnych ZSRR od rewolucji naukowo-technicznej do równowagi strategicznej”, wyd. WSP Częstochowa, 2000 r.
- „Perechen woinskich czastiej 1946-1991”, wyd. Tomsk, 2002 r.
- W. Fieskow, K. Kałasznikow, W. Golikow – „Armia Radziecka w latach zimnej wojny 1946-1991”, wyd. Tomsk, 2004 r.
- Strona internetowa: http://rvsn.ruzhany.info/rvsn_summary1.html
- Strona internetowa: http://www.russianarms.ru