40.M Nimród (węg. 40.M Nimród páncélvádasz és légvédelmi gépágyú) – węgierskie samobieżne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej, wykorzystywane także w roli niszczyciela czołgów.

40.M Nimród páncélvadász és légvédelmi gépágyú
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Węgry

Producent

Zakłady Ganz w Budapeszcie

Typ pojazdu

samobieżne działo przeciwlotnicze

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

6

Historia
Prototypy

1938

Produkcja

1941–1943

Egzemplarze

135

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 8-cylindrowy Ganz VII VGT 107
o mocy 155 KM (114 kW)

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

250 l

Pancerz

6–13 mm

Długość

5,29 m

Szerokość

2,31 m

Wysokość

2,99 m

Prześwit

0,35 m

Masa

8 000 kg
bojowa: 10 500 kg

Osiągi
Prędkość

35 km/h

Zasięg pojazdu

300 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działko Bofors L/60 kal. 40 mm
Użytkownicy
Węgry

Historia

edytuj

Pojazd był produkowany w zakładach budapeszteńskich Ganz na licencji szwedzkiego Landsverk Anti II. Pierwszy egzemplarz przybył ze Szwecji w grudniu 1938 roku, a pierwsze wozy wyprodukowano na Węgrzech w grudniu 1940 roku. Produkcja odbywała się w latach 1941-1943 i zakończyła się po wybudowaniu 135 pojazdów. Działo posiadało standardowe podwozie czołgu Toldi I oraz odkrytą od góry obrotową wieżę z armatą przeciwlotniczą Bofors 40 mm. Łącznie zbudowano 135 egzemplarzy w dwóch seriach produkcyjnych. Początkowo planowano zastosowanie Nimroda także do zadań przeciwpancernych, ale kiedy okazało się, że jego armata była niewystarczająca do niszczenia ciężko opancerzonych czołgów przeciwnika wycofano go z tej roli.

Bibliografia

edytuj
  • Csaba Becze: Magyar steel : Hungarian armour in WWII. Sandomierz: STRATUS for Mushroom Model Publications, 2006. ISBN 83-89450-29-1. OCLC 219971920. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj