3 Pułk Przeciwlotniczy
3 Pułk Przeciwlotniczy im. płk. Włodzimierza Ludwiga (3 pplot) – oddział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Zbrojnych RP.
 Odznaka 3 pułku przeciwlotniczego | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Patron |
płk dypl. Włodzimierz Ludwig |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Nadanie sztandaru | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Wiesław Wolski |
| Ostatni |
ppłk Marek Rakowski |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | |
W roku 1995 124 pułk artylerii przeciwlotniczej, wchodzący w skład 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej, przemianowany został na 3 pułk przeciwlotniczy[4].
Do końca 2007 roku pułk stacjonował w garnizonie Szczecin[5], w kompleksie koszarowym przy ulicy Wojska Polskiego 252, choć jego przemieszczenie do garnizonu Koszalin rozpoczęło się w maju 2007 roku na podstawie decyzji ministra obrony narodowej, który w 2006 roku podjął decyzję o przeniesieniu jednostki do Koszalina. W 2008 roku wszystkie pododdziały znalazły się w nowym garnizonie, w koszarach przy ulicy 4 Marca 5. W tym samym kompleksie, co stacjonujący 8 pułk przeciwlotniczy.
Z dniem 31 grudnia 2010 roku 3 pułk przeciwlotniczy został rozformowany, a jego pododdziały zostały włączone w struktury 8 pplot.
Tradycje pułku
edytuj18 czerwca 1996 oddział otrzymał imię patrona - płk. dypl. Włodzimierza Ludwiga oraz przyjął dziedzictwo tradycji[6]:
- 3 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (1924-1939)
- 3 Karpackiego pułku artylerii przeciwlotniczej (1942-1947)
- 22 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (1951-1955 i 1957-1967)
- 124 pułku artylerii przeciwlotniczej (1955-1957 i 1967-1995)
Równocześnie dzień 30 kwietnia ustanowiony został świętem pułku.
Dowódcy pułku
edytuj- płk Wiesław Wolski (1988-1997)
- płk Zdzisław Antczak (1997-2003)
- płk Sławomir Kowalski (2003-2004)
- płk Piotr Kołacz (od 18 kwietnia 2005)
- płk Ryszard Krawiec (od sierpnia 2007 do kwietnia 2010)
- ppłk Marek Rakowski (od kwietnia 2010 do grudnia 2010)
Struktura organizacyjna
edytujDo roku 2001 pułk posiadał strukturę bateryjną. W roku 2001 przeszedł reorganizację - powstały dwa dywizjony przeciwlotnicze: 1 dplot - rakietowy oraz 2 dplot - artyleryjski. Jako jednostka dywizyjna, w odróżnieniu od samodzielnych pułków przeciwlotniczych Wojsk Lądowych, składał się z dwóch dywizjonów, pododdziału dowodzenia (bateria dowodzenia) oraz kompanii logistycznych (kompanie: remontowa, zaopatrzenia i medyczna).
Uzbrojenie
edytujNa uzbrojeniu i wyposażeniu oddziału znajdowały się:
- 9K33M3 "Osa-AKM"
- 23mm armaty przeciwlotnicze ZU-23-2
- ZUR-23
- stacja radiolokacyjna NUR-31
- stacja radiolokacyjna NUR-41
- stacja radiolokacyjna NUR-22
- stacja radiolokacyjna NUR-21
- ZSyDiKO ŁOWCZA/REGA
- ZWD ŁOWCZA-3K
- WD 2001 (REGA-1)
- RWŁC-10T
- ZWD-3
Przypisy
edytuj- ↑ Faszcza 2005 ↓, s. 64.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 226.
- ↑ Dariusz Faszcza, Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej s. 35
- ↑ Kozłowski 2012 ↓, s. 355.
- ↑ Ciechanowski 2018 ↓, s. 162.
Bibliografia
edytuj- Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
- Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
- Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Kazimierz Kozłowski [red.], Andrzej Wojtaszak: Generałowie i wybrani dowódcy Wojska Polskiego związani z Pomorzem Zachodnim. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”.Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, 2009. ISBN 978-83-89341-62-4.