3 Pułk Piechoty Legii Nadwiślańskiej
3 Pułk Piechoty Legii Nadwiślańskiej – oddział piechoty okresu napoleońskiego.
 Żołnierz Legii Nadwiślańskiej w 1810 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Świderski |
| Ostatni |
mjr Szott |
| Działania zbrojne | |
| Wojny napoleońskie | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujUtworzony 31 marca 1808 z 3 pułku Legii Polsko-Włoskiej[1]. Wchodził w skład Legii Nadwiślańskiej.
W czasie przygotowań do inwazji na Rosję 1812 roku pułk wszedł w skład gwardii cesarskiej[2].
W 1813 roku, z resztek czterech pułków piechoty Legii Nadwiślańskiej, utworzono jeden pod dowództwem płk Stanisława Malczewskiego i w sierpniu przyłączono go do 27 Dywizji Izydora Krasińskiego[3].
Żołnierze pułku
edytujPułkiem dowodzili[1]:
- płk Świderski (emerytowany szef bat.)
- Sykstus Estko (od 14 sierpnia 1808; płk na dow. pułku 4 piech. Nadwiśl. 9 maja 1811)
- mjr Michał Kosiński (9 maja 1811)
- mjr Jan Szott (do 2 lipca 1808) → zginął pod murami Saragossy
Walki pułku
edytujBitwy i potyczki[1]
- oblężenie Saragossy (od 30 czerwca do 14 sierpnia 1808 i 20 grudnia 1808 do 21 lutego 1809)
- Smoleńsk (17 sierpnia 1812)
- Tarutina (4 października 1812)
- nad rzeką Berezyną (28 listopada 1812)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Gembarzewski 1925 ↓, s. 49.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 444.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 447.
Bibliografia
edytuj- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 49.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 444, 447.