35 Dywizja Pancerna (ZSRR)
35 Dywizja Pancerna (ros. 35-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Nikołaj Nowikow |
| Ostatni |
płk Nikołaj Nowikow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
35 Dywizja Pancerna sformowana została w marcu 1941. W czasie napaści wojsk III Rzeszy i jej satelitów na Związek Radziecki wchodziła w skład 9 Korpusu Zmechanizowanego[1]. Podczas walk odwrotowych utraciła wielu żołnierzy oraz wszystkie czołgi. Licząca 19 sierpnia 1941 już tylko 927 żołnierzy dywizja została rozformowano 9 września 1941. Czołgistów odesłano na tyły i wcieleno do tworzonych nowych jednostek wojskowych, natomiast płk Nowikowa mianowano dowódcą 3 Brygady Pancernej[2].
Dowódcy 35 Dywizji Pancernej
edytuj- płk Nikołaj Nowikow[1].
Struktura organizacyjna
edytuj- 69 pułk pancerny
- 70 pułk pancerny
- 35 pułk piechoty zmotoryzowanej
- 35 pułk haubic[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Kamenir 2010 ↓, s. 390.
- ↑ 35-я танковая дивизия. [dostęp 2024-08-26].
Bibliografia
edytuj- Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.