35 Batalion Straży Granicznej

35 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.

35 Batalion Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Tradycje
Rodowód

35 Batalion Celny

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Stanisław Solecki

Organizacja
Dyslokacja

Ostróg

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Krzemieńcu

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 35 batalion celny przemianowany został na 35 batalion Straży Granicznej.

Osobny artykuł: 35 batalion celny.

35 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Krzemieńcu, a jego dowództwo stacjonowało w Ostrogu[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5]. Z uwagi na eksterytorialne stacjonowanie, batalion odkomenderował oficera łącznikowego do starosty ostrogskiego[6].

W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[7].

Służba graniczna

edytuj

Jeszcze w październiku 1922 35 batalion SG ochraniał odcinek granicy od toru kolejowego Mogilany do Ostroga [wył.][8]. Zgodnie z wnioskiem Wojewody Wołyńskiego, główny komendant SG płk Rożan nakazał dowódcy 35 batalionu SG obsadzić odcinek granicy państwowej od Ostroga do wsi Zakoty [wł.]. Komendę batalionu rozmieścić w Ostrogu[9]. Jedną kompanię wycofać do Ostroga celem przeszkolenia[10].

Sąsiednie bataliony

Żołnierze batalionu

edytuj
Komendanci batalionu
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
kapitan Stanisław Solecki (p.o.) IX 1922[11]
podpułkownik Skarszewski[12] – 5 XI 1922
kapitan Stanisław Solecki[12] 5 XI 1922 –

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
  • Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
  • Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757. 
  • Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych: przeniesienia siedzib komend, baonów Straży Granicznej, obszary odcinków granicznych , 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/53.)
  • Rozkazy organizacyjne Głównej Komendy Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/77.)
  • Zarządzenia oraz rozkazy dotyczące dyslokacji 36 batalionu SG → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.166/210.)