2 Dywizjon Samochodowy
Kadra 2 Dywizjonu Samochodowego (kadra 2 dsam.) – pododdział wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1929 |
| Tradycje | |
| Święto |
8 września |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Historia oddziału
edytujPierwsze jednostki samochodowe powstały samorzutnie w pierwszych dniach listopada 1918. W Lublinie sformowano Park Samochodowy WP. Wykorzystywano sprzęt i materiały pozostawione przez wojska okupacyjne[2]. Jako datę powstania dywizjonu przyjęto dzień 1 listopada. W tym dniu ostatni przedstawiciel okupacji austriackiej generał Liposzczak opuścił swoje stanowisko i wyjechał z Lublina. Z austriackiego Detaszowanego Oddziału Samochodowego utworzono warsztaty i skład samochodowy. Dowódcą całości mianowany został por. Wolski[3].
Latem 1921 dywizjon stacjonował w garnizonie Lublin (Okręg Korpusu Nr II).
8 września 1924 w Lublinie oddział obchodził uroczyście swoje pierwsze święto dywizjonowe[4].
W 1929 jednostka została skadrowana i przemianowana na Kadrę 2 Dywizjonu Samochodowego.
19 maja 1927 minister spraw wojskowych ustalił i zatwierdził dzień 8 września, jako datę święta pułkowego[5].
Na podstawie rozkazu wykonawczego L.dz. 2244/Tjn.Org. z 26 września 1935 kadra 2 dywizjonu samochodowego została przemianowana na kadrę 9 batalionu pancernego[6].
Żołnierze
edytuj- Dowódcy dywizjonu i komendanci kadry
- mjr sam. Aleksander Radel (1923 – VI 1924 → dyspozycja dowódcy OK II[7])
- ppłk sam. Witold Mikołaj Rudnicki[a] (VI 1924[10] – IV 1928[11])
- mjr sam. Wacław Suchorski (p.o. 1928 – III 1929[12])
- mjr sam. Piotr Rudzki (1 V 1931 – X 1935)
- Zastępcy dowódcy
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rudzki, Kulesza i Jeszka 1928 ↓, s. 1198.
- ↑ Madeyski 1928 ↓, s. 1157.
- ↑ Rudzki, Kulesza i Jeszka 1928 ↓, s. 1197.
- ↑ Pierwsze święto 2-go dyonu samochodowego w Lublinie. „Polska Zbrojna”. 254, s. 4, 1924-09-16. Warszawa..
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927, poz. 174.
- ↑ Kuchciak 2020 ↓, s. 37.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401.
- ↑ Kuchciak 2020 ↓, s. 145.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 382.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 400.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 130.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 88.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 203, 210.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930, s. 290.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
- Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Michał Kuchciak: Pancerniacy z Lublina : Wojska samochodowe i pancerne w Lublinie 1918-1939. Poznań: Wydawnictwo PIU Geopertius, 2020. ISBN 978-83-951987-5-5.
- Zygmunt Madeyski. Wojska samochodowe. (Szkic historyczny).. „Przegląd Wojskowo-Techniczny. Broń Pancerna”. 4 (6), s. 1157-1162, 1928. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych; Dowództwo Saperów; Dowództwo Broni Pancernych; Dowództwo Wojsk Łączności.
- Piotr Rudzki, Jerzy Kulesza, Józef Jeszka. Krótki rys historyczny powstania i pracy formacyj samochodowych. „Przegląd Wojskowo-Techniczny. Broń Pancerna.”. 4 (6), s. 1193-1246, 1928. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych; Dowództwo Saperów; Dowództwo Broni Pancernych; Dowództwo Wojsk Łączności.