2 Batalion Strzelców Karpackich

2 Batalion Strzelców Karpackich (2 bsk) – oddział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

2 Batalion Strzelców Karpackich
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1947

Dowódcy
Pierwszy

mjr Antoni Michalik

Ostatni

mjr Marian Osiczko

Działania zbrojne
kampania libijska 1941–1942
kampania włoska 1944–1945
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

SBSK
1 BSK

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Batalion został sformowany latem 1940 roku w obozie wojskowym Homs, w Syrii, w składzie Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.

W maju 1942 roku, w Palestynie, został włączony w skład 1 Brygady Strzelców Karpackich. W kampanii włoskiej 1944–1945, walczył między innymi pod Monte Cassino, Ankoną i Bolonią.

Po wojnie batalion, będąc w składzie wojsk okupacyjnych, pełnił między innymi służbę wartowniczą. W lutym 1946 strzegł obozów jeńców niemieckich w rejonie Ballaria[1].

W 1946 roku został przetransportowany do Wielkiej Brytanii i tam w następnym roku rozformowany.

11 listopada 1966 roku nadano batalionowi Order Virtuti Militari[2]

Żołnierze batalionu

edytuj
Dowódcy batalionu
  • mjr Antoni Michalik
  • mjr / ppłk dypl. Jerzy Tytus Brzosko (3 V 1942 - 31 V 1944)[3]
  • kpt. / mjr dypl. Jan Bielecki (9 VI - 23 XI 1944)[4]
  • mjr dypl. Zygmunt Węgorek (24 XI 1944 - 3 VIII 1945)[4]
  • mjr Marian Michał Osiczko (3 VIII 1945 - 1947)[3]
Zastępcy dowódcy batalionu
  • mjr Antoni Gębski (29 VI 1942 - 31 V 1944)[3]
  • mjr Marian Michał Osiczko (1 VI 1944 - 9 V 1945)[5]
Kawalerowie Orderu Virtuti Militari[6]
  • kpt. Józef Zgoła
  • por. Franciszek Bętkowski †12 V 1944
  • ppor. Kazimierz Dzięciołowski †1 IX 1944
  • chor. Józef Golonka
  • sierż. Antoni Adamus
  • plut. Leon Fedorowicz
  • kpr. Florian Bartman
  • st. strz. Józef Julian Brzeziński
Oficerowie
Podoficerowie

Odznaka batalionu

edytuj

Odznaka specjalna: wykonana z białego metalu, oksydowana. Posiada formę szarotki, a nakładana była na granatowe patki z żółtą wypustką. Na łodydze cyfra „2”.

Odznakę noszono na kołnierzach i na beretach, w odległości 5 cm po lewej stronie, ukośnie łodygą w stronę orzełka[7]. Wykonywała ją firma: F. M. Lorioli, Milana - Roma.

Marsze i walki

edytuj
         

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Spis i fotografie żołnierzy 3 Dywizji Strzelców Karpackich. W: Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich 1942–1987. Władysław Maciejczyk (red.). T. 2. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków 3 DSK, 1991.
  • Witold Biegański: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie : formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967.
  • Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
  • Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe. Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
  • Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino : generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8.
  • Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
  • Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.
  • Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945, zeszyt nr 14. Londyn: 1973.
  • Tadeusz Panecki (red.): 2 Korpus Polski w bitwie o Monte Cassino z perspektywy półwiecza. Warszawa: 1994. ISBN 83-11-08291-X.
  • Zbigniew Wawer: 3 Dywizja Strzelców Karpackich w kampanii włoskiej 1944-1945. Białystok: 1994. ISBN 83-86232-40-4.