2 Batalion Rozpoznawczy Szwoleżerów Rokitniańskich

2 Batalion Rozpoznawczy
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1995
Rozformowanie	1998
Patron	Szwoleżerowie Rokitniańscy
	Tradycje
Nadanie sztandaru	23.11.1995
	Dowódcy
Pierwszy	mjr dypl. Marek Gajewski
Ostatni	mjr dypl. Andrzej Przekwas
	Organizacja
Numer	JW 1200
Dyslokacja	Stargard Szczeciński
Rodzaj wojsk	wojska rozpoznawcze
Podległość	2 Dywizja Zmechanizowana

2 Batalion Rozpoznawczy Szwoleżerów Rokitniańskich – pododdział rozpoznawczy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Wchodził w skład 2 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej^[2]. Stacjonował w Stargardzie Szczecińskim (czerwone koszary).

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1989 roku jednostki 20 DPanc przejęły tradycje i numery rozformowywanej 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. 8 batalion rozpoznawczy w Budowie przejął numer 10 batalionu rozpoznawczego z Nysy.

Osobny artykuł: 8 Batalion Rozpoznawczy (LWP).

Od 1 stycznia 1995 roku batalion po raz kolejny zmienił numer, tym razem na „2"^[3]. 23 listopada 1995 roku Prezydent Rzeczypospolitej nadał batalionowi sztandar^[1], który został wręczony 13 kwietnia 1996 roku^[3] przez wiceministra Obrony Narodowej Danutę Waniek. W 1998 roku jednostkę rozformowano.

Struktura organizacyjna

dowództwo i sztab

1 kompania rozpoznawcza – na BRDM-2
2 kompania rozpoznawcza – na BWP-1 (jeden pluton na BWR-1K)
3 kompania rozpoznawcza – na pojazdach Star 266 (powstała po likwidacji krrel)
kompania specjalna
- zespół dowodzenia
- 5 grup rozpoznawczych
- grupa płetwonurków
- grupa łączności
- instruktor spadochronowy + układacz spadochronów
kompania rozpoznania radioelektronicznego
- GAD – Grupa Analizy Danych
  - pluton namierzania radiowego UKF (3xR-363 na pojeździe ZIŁ 137K z odbiornikiem UKF typu Orlenok – 1 oraz R323)
  - pluton rozpoznania radiowego (2xAROKU – 10 na pojeździe STAR-660 z Odbiornikami UKF UP3MA typu Panorama i KF typu Stoika)
  - pluton rozpoznania radiotechnicznego – jedynie w pierwszej wersji zawiązania pododdziału – wyposażony w stacje pasywne NRS na pojeździe GAZ – 69
  - pluton TRPW (technicznego rozpoznania pola walki)- od 1990r na BRDM-2 wcześniej na BRDM-1 wyposażony w przenośne stacje radiotechniczne: Filip- 1 i Filip- 2
pluton łączności
pluton zaopatrzenia
pluton remontowy

BRDM-2 – wóz rozpoznawczy 1 kr

BWP 1- wóz na wyposażeniu 2 kr

Andrzej Przekwas^[a]

Dowódcy batalionu

mjr dypl. Marek Gajewski – (1993-1996)
mjr dypl. Andrzej Przekwas – (1996-1998)

Obiekty szkoleniowe

ośrodek szkolenia rozpoznawczego
plac szkolenia spadochronowego
plac szkolenia ogniowego
plac ćwiczeń taktycznych
hala sportowa
plac apelowy (musztry)
OSF
strzelnica garnizonowa

Przeformowania

14 kompania wywiadowcza (1945) ↘ (rozformowana) * 19 kompania zwiadu (1949–1955) → 8 batalion rozpoznawczy (1955–1961) → 19 kompania rozpoznawcza (1961–1968) → 8 batalion rozpoznawczy (1968 – 1989) → 10 batalion rozpoznawczy (1989 – 1995) → 2 batalion rozpoznawczy Szwoleżerów Rokitniańskich (1995 – 1998)

Zobacz też

Jednostki rozpoznawcze Wojska Polskiego

Uwagi

↑ Zdjęcie późniejsze z 2010 r. ( w stopniu generała brygady)

Przypisy

↑ ^a ^b Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 86.
↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 227.
↑ ^a ^b Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 87.

Bibliografia

Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
Sawicki, Zdzisław: Mundur i odznaki Wojska Polskiego : czas przemian. Sawicki, Zdzisław. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.

[4] Zdjęcie późniejsze z 2010 r. ( w stopniu generała brygady)

[CITEREFKrząstekŻak199786-1] Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 86.

[CITEREFWojtaszakKozłowski2001227-2] Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 227.

[CITEREFKrząstekŻak199787-3] Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 87.

[1]

[2]

[3]

[a]