24 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Galicyjsko-Bukowiński Pułk Piechoty Nr 24
Galizisch-bukowina’sches Infanterieregiment Nr. 24
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1662
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	Galicyjsko-Bukowiński
	Tradycje
Święto	27 czerwca
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Miszkolc, Kołomyja, Budapeszt, Bijeljina, Višegrad, garnizon Lwów, Tulln, Przemyśl, Stanisławów, Zaleszczyki, Wiedeń
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	24 Dywizja Piechoty; 30 Dywizja Piechoty; 25 Dywizja Piechoty

Galicyjsko-Bukowiński Pułk Piechoty Nr 24 (IR. 24) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Pułk został utworzony w 1662 roku z siedmiu kompanii pułku piechoty pułkownika Franza de Mers (późniejszego Czeskiego Pułku Piechoty Nr 11) oraz trzech kompanii rekruckich^[1].

Święto pułku obchodzono 27 czerwca, w rocznicę bitwy pod Trautenau, stoczonej w 1866 roku^[1].

Kolory pułkowe: Popielaty (aschgrau), guziki srebrne.

W 1873 roku sztab pułku był dyslokowany w Miszkolcu, a batalion zapasowy i Komenda Okręgu Uzupełnień (niem. Ergänzungs Bezirk Kommando Kolomea) w Kołomyi (niem. Kolomea).

W 1873 roku sztab pułku został przeniesiony do Budy (niem. Ofen), która w tym samym roku została połączona z Pesztem. Komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień pozostawała w Kołomyi.

Osobny artykuł: Okupacja Bośni i Hercegowiny przez Austro-Węgry.

W 1878 roku pułk został przeniesiony z Budapesztu do Bijeljiny^[2], w następnym roku do Višegradu^[3], w 1880 roku do Lwowa^[4], a w 1883 roku wrócił do macierzystego garnizonu w Kołomyi^[5]. W 1884 roku pułk został skierowany do Wiednia^[6], w 1887 roku do Tulln^[7], a w następnym roku do Przemyśla^[8].

W 1889 roku pułk (bez 3. batalionu) stacjonował w Przemyślu i wchodził w skład 48 Brygady Piechoty należącej do 24 Dywizji Piechoty, natomiast 3. batalion w Kołomyi był podporządkowany komendantowi 22 Brygady Piechoty należącej do 11 Dywizji Piechoty^[9], a od 1890 roku komendantowi 59 Brygady Piechoty należącej do 30 Dywizji Piechoty^[10].

W 1892 roku pułk (bez 3. batalionu) został przeniesiony z Przemyśla do Lwowa. 3. batalion pozostał w Kołomyi. Cały pułk został włączony do 60 Brygady Piechoty należącej do 30 Dywizji Piechoty^[11].

W latach 1903–1907 sztab pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonował w Stanisławowie, natomiast 2. i 3. batalion w Kołomyi. Ten ostatni w 1905 roku został przeniesiony do Zaleszczyk. W latach 1908–1913 pułk został przeniesiony do Wiednia z wyjątkiem 1. batalionu i Komendy Okręgu Uzupełnień, które pozostały w Kołomyi. W Wiedniu pułk zajmował Koszary Radeckiego(inne języki) przy Gablenzgasse 62.

W 1914 roku pułk (bez 1. batalionu) wchodził w skład 50 Brygady Piechoty należącej do 25 Dywizji Piechoty (2 Korpus), natomiast 1. batalion był podporządkowany komendantowi 59 Brygady Piechoty w Czerniowcach należącej do 30 Dywizji Piechoty.

Skład narodowościowy w 1914 roku 79% – Rusini^[12].

Pułk brał udział w walkach z Rosjanami w 1914 roku na Śląsku i w Galicji, a w 1915 w okolicach Tomaszowa Mazowieckiego. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach w Tomaszowie Mazowieckim i Zawierciu oraz na cmentarzu wojennym nr 301 w Żegocinie.

Szefowie pułku

Kolejnymi szefami pułku byli:

GFWM(inne języki) Lukas Spieckh zu Uibergau und Langenau (1662 – †1664),
FML Jakob von Leslie (1665 – 1675)^[a],
FM Heinrich Franz von Mansfeld und Fondi (od 1675),
płk Christoph Heinrich von genant „Gehlen” (1702),
FM Maximilian Adam von Starhemberg (1703 – †22 XI 1741),
FZM Emanuel Michael von Starhemberg (1741 – †22 II 1771),
FZM Johann Franz Joseph von Preiß (1771 – †17 I 1797),
FML Karl Joseph Franz von Auersperg (od 1801),
FZM Gottfried von Strauch (1808 – †18 III 1836),
książę Lukki i książę Parmy Karol Ludwik (1836 – †16 IV 1883),
generał piechoty Wilhelm von Reinländer(inne języki) (1885 – †28 I 1910),
generał kawalerii Heinrich Kummer von Falkenfeld(inne języki) (od 1910)^[1].

Drugimi szefami pułku byli: FZM Joseph Karl von Odelga (1836 – †29 IV 1857) i FML Matthias Karl Trattner von Petrocza (1857 – †23 II 1872)^[1].

Żołnierze pułku

Komendanci pułku

płk Joseph Scudier (1873–1876 → urlopowany)
płk Sabbas (wcześniej „Sava”) Davidovac (1876 – 1879 → stan spoczynku^[13])
płk Adolph Fidler von Isarborn (1879^[3] – 1882 → komendant 30 Brygady Piechoty)
płk Joseph Bozziano (1882–1884 → stan spoczynku)
płk Eduard von Metzger (1884–1889 → komendant 60 Brygady Piechoty)
płk Paul von Thoss (Thoß) (1889–1894 → komendant 10 Brygady Piechoty)
płk Johann Sturm (1894 – )
płk Hermann von Colard (1903–1904)
płk Franz Scholz (1905–1908)
płk Karl John (1908–1911)^[14]
płk Augustin von Rochel (1912–1913)
płk Franz Schnetzer (1914^[1])

Oficerowie i urzędnicy wojskowi

ppłk Józef Bozziano – komendant III batalionu
ppłk Ottokar Chwostek – komendant IV batalionu
ppłk Karol Müller von Jamberg – komendant I batalionu
ppłk Jan Nowak – komendant II batalionu
ppłk Mieczysław Wiktor
kpt. Edward Pöschek (w latach 1884–1898)
kpt. Alfred Rosner
kpt. Alfred Kawecki
starszy porucznik Rudolf Kobierski
ppor. Karol Alexandrowicz
ppor. Franciszek Alexandrowicz
ppor. rez. Józef Groszek
kapitan audytor Artur Ganczarski – audytor
lekarz pułku 1. klasy Juliusz Kolmer – lekarz Komendy Okręgu Uzupełnień Kołomyja
ppor. rez. Bolesław Kłaczyński

Uwagi

↑ FM Jakob von Leslie od 1683 roku do śmierci 12 grudnia 1692 roku był szefem IR. 36

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Schematismus 1914 ↓, s. 426.
↑ Militär-Schematismus 1879 ↓, s. 284.
↑ ^a ^b Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 294.
↑ Militär-Schematismus 1881 ↓, s. 298.
↑ Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 314.
↑ Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 316.
↑ Militär-Schematismus 1888 ↓, s. 316.
↑ Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 320.
↑ Schematismus 1890 ↓, s. 113, 115, 338.
↑ Schematismus 1891 ↓, s. 113, 115.
↑ Schematismus 1893 ↓, s. 115, 366.
↑ Glen Jewison, Jorg C. Steiner: Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)]. (ang.).
↑ Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 145.
↑ Kronika. Z c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. 144, s. 3, 25 czerwca 1908.

Bibliografia

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1877. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1876. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1879. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1878. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1880. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1879. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1881. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1880. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1887. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1888. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914
Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Ritter von Kummer Nr 24. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].

[13] FM Jakob von Leslie od 1683 roku do śmierci 12 grudnia 1692 roku był szefem IR. 36

[CITEREFSchematismus1914426-1] Schematismus 1914 ↓, s. 426.

[CITEREFMilitär-Schematismus1879284-2] Militär-Schematismus 1879 ↓, s. 284.

[CITEREFMilitär-Schematismus1880294-3] Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 294.

[CITEREFMilitär-Schematismus1881298-4] Militär-Schematismus 1881 ↓, s. 298.

[CITEREFMilitär-Schematismus1884314-5] Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 314.

[CITEREFMilitär-Schematismus1885316-6] Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 316.

[CITEREFMilitär-Schematismus1888316-7] Militär-Schematismus 1888 ↓, s. 316.

[CITEREFMilitär-Schematismus1889320-8] Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 320.

[CITEREFSchematismus1890113,_115,_338-9] Schematismus 1890 ↓, s. 113, 115, 338.

[CITEREFSchematismus1891113,_115-10] Schematismus 1891 ↓, s. 113, 115.

[CITEREFSchematismus1893115,_366-11] Schematismus 1893 ↓, s. 115, 366.

[12] Glen Jewison, Jorg C. Steiner: Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)]. (ang.).

[CITEREFMilitär-Schematismus1880145-14] Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 145.

[15] Kronika. Z c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. 144, s. 3, 25 czerwca 1908.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[a]

[13]

[14]