24 Samodzielna Brygada Zmechanizowana (Ukraina)

Ukraińska jednostka wojskowa, wcześniej radziecka.

24 Samodzielna Brygada Zmechanizowana im. Króla Daniela (ukr. 24-та окрема механізована бригада імені короля Данила (24 ОМБр)) – związek taktyczny Sił Zbrojnych Ukrainy, wywodzący się z Sił Zbrojnych ZSRR, a dokładniej z 24 Żelaznej Dywizji Zmechanizowanej (ros. 24-я мотострелковая Самаро-Ульяновская, Бердичевская ордена Октябрьской Революции трижды Краснознамённая орденов Суворова и Богдана Хмельницкого Железная дивизия, ukr. 24 механізована Самаро-Ульянівська Бердичівська Залізна ордена Жовтневої Революції тричі Червонопрапорна орденів Суворова і Богдана Хмельницького дивізія імені князя Данила Галицького).

24 Samodzielna Brygada Zmechanizowana im. Króla Daniela
24-та окрема механізована бригада імені короля Данила
Ilustracja
Emblemat 24 BZ Sił Zbrojnych Ukrainy
(od 2017)
Historia
Państwo

 ZSRR
 Ukraina

Sformowanie

1945 (1957)

Rozformowanie

2003 (przeformowanie)

Nazwa wyróżniająca

Samarsko-Uljanowska (do 2015), Berdyczowska, Żelazna (do 2017), Królewska (od 2017)

Patron

Daniel Halicki (od 2001)

Tradycje
Rodowód

24 Dywizja Strzelecka
294 Dywizja Strzelecka

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Fiodor Prochorow

Obecny

płk Roman Mamavko (od marca 2022)

Działania zbrojne
wojna rosyjsko-ukraińska,
konflikt na wschodniej Ukrainie
Organizacja
Numer

JW А0998

Dyslokacja

obecnie Jaworów

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

Podległość

obecnie Dowództwo Operacyjne "Zachód"

Odznaczenia

(do 2015)

Od początku rosyjskiej agresji w 2014 roku część brygady była zaangażowana w wiele obszarów działań wojennych na wschodzie. Latem 2014 roku bojownicy brygady brali udział w walkach o Krasny Łyman, Lisiczańsk, brali udział w operacji blokowania granicy rosyjskiej na odcinku D. Blokując granicę, 11 lipca 2014 r. brygada poniosła straty podczas Rosyjski atak rakietowy w pobliżu Zelenopillya. W sektorze A oddziały brygady walczyły w Georgijiwce i Lutuhyne, Nowoswitliwce i Chriaszczuwatach, w pobliżu lotniska Ługańska. Jesienią 2014 roku brygada brała udział w ciężkich walkach w pobliżu 32. punktu kontrolnego[potrzebny przypis].

Historia

edytuj

10 lipca 1945 roku rozformowano 24 Dywizję Strzelecką. Jej numer i tradycje przekazano 294 Dywizji Strzeleckiej, którą w 1957 roku przemianowano na 24 Dywizję Zmechanizowaną. Dywizja wchodziła w skład Przykarpackiego Okręgu Wojskowego i stacjonowała w Jaworowie w obwodzie lwowskim. W 1978 roku odznaczono ją Orderem Rewolucji Październikowej[1]. Po rozpadzie ZSRR dywizja znalazła się w składzie Sił Zbrojnych Ukrainy. W 2001 roku nadano jej patrona – Księcia Daniela Halickiego[2], a w 2003 roku przeformowano w 24 Żelazną Brygadę Zmechanizowaną. Od 2014 roku brygada bierze udział w działaniach zbrojnych w Donbasie. W 2015 roku decyzją prezydenta Ukrainy Petro Poroszenki brygada została pozbawiona nazwy wyróżniającej "Samarsko-Uljanowska" oraz orderów[3]. W 2017 roku, na mocy kolejnej decyzji prezydenta Ukrainy brygadę przemianowano na 24 Brygadę Zmechanizowaną im. Króla Daniela[4].

Struktura organizacyjna (do 2003)

edytuj
  • Dowództwo i sztab
  •   181 Znamienski pułk czołgów
  •   7 pułk zmechanizowany
  •   310 pułk zmechanizowany
  •   274 Przykarpacki pułk zmechanizowany
  •   849 pułk artylerii samobieżnej
  • 257 gwardyjski pułk rakiet plot.
  • 509 samodzielny dywizjon ppanc.
  •   29 samodzielny batalion rozpoznawczy
  •   56 samodzielny batalion łączności
  •   306 samodzielny batalion saperów
  •   30 samodzielny batalion chemiczny
  •   396 samodzielny batalion zabezpieczenia materiałowego
  • 86 samodzielny batalion remontowy
  • 66 samodzielny batalion medyczny[5].

Struktura organizacyjna (obecnie)

edytuj
  • Dowództwo i sztab
  • 1 batalion zmechanizowany
  • 2 batalion zmechanizowany
  • 3 batalion zmechanizowany
  • batalion czołgów
  • brygadowa grupa artylerii:
    • 2 dywizjony artylerii samobieżnej
    • dywizjon artylerii rakietowej
    • dywizjon artylerii przeciwpancernej
  • kompania strzelców wyborowych
  • kompania rozpoznawcza
  • węzeł łączności
  • kompania walki radioelektronicznej
  • kompania radiolokacyjna
  • grupa zabezpieczenia inżynieryjnego
  • kompania chemiczna
  • kompania medyczna
  • pluton komendancki

Dowódcy

edytuj
  • gen. mjr Fiodor Prochorow (1945–1950)
  • gen. mjr Michaił Biełoskurskij (1950–1954)
  • gen. mjr Aleksandr Kozmin (1954–1957)
  • gen. mjr Nikołaj Zawianow (1958–1960)
  • gen. mjr Stiepan Samarkin (1960–1965)
  • gen. mjr Grigorij Jaszkin (1965–1969)
  • gen. mjr Michaił Buksztynowicz (1969–1973)
  • gen. mjr Konstantin Koczetow (1973–1975)
  • gen. mjr Igor Rodionow (1975–1978)
  • gen. mjr Aleksiej Rodionow (1978–1981)
  • gen. mjr Anatolij Lipanow (1981–1984)
  • gen. mjr Aleksandr Baranow (1984–1987)
  • gen. mjr Nikołaj Łyskin (1987–1991)
  • płk Siergiej Czetwierow (1991–1993)
  • gen. mjr Mykoła Petruk (1993–1996)
  • płk Wasyl Maliuch (1996)
  • gen. mjr Mychajło Kucyn (1996−1999)
  • płk Wołodymyr Kysiłow (1999–2001)
  • gen. mjr Ihor Ostapenko (2002−2006)
  • ppłk Lendar Charachalil (2006–2008)
  • płk Wołodymyr Trunowśkyj (2008 – 2010)
  • płk Ołeksandr Pawliuk (2010–2015)
  • płk Anatolij Szewczenko (2015–2017)
  • ppłk Walerij Hudź (2017–2020)[potrzebny przypis]
  • płk Serhij Postupalśkyj (2020-)

Przypisy

edytuj
  1. 24-я мотострелковая Самаро-Ульяновская, Бердичевская Железная Ордена Октябрьской Революции, трижды Краснознаменная, Орденов Суворова и Богдана Хмельницкого дивизия. [dostęp 2017-07-01]. (ros.).
  2. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ Про присвоєння почесного найменування "імені князя Данила Галицького" 24 механізованій Самаро-Ульянівській Бердичівській Залізній ордена Жовтневої Революції тричі орденів Червоного Прапора орденів Суворова і Богдана Хмельницького дивізії. [dostęp 2017-06-30]. (ukr.).
  3. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №646/2015 Про внесення змін до Указу Президента України від 30 жовтня 2000 року № 1173. [dostęp 2017-06-30]. (ukr.).
  4. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №234/2017 Про присвоєння почесних найменувань військовим частинам Збройних Сил України та уточнення деяких найменувань. [dostęp 2017-12-10]. (ukr.).
  5. Вооруженные Силы СССР на Украине в 1991 году. [dostęp 2017-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 lipca 2018)]. (ros.).

Bibliografia

edytuj