20 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
20 Wejherowski Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej (20 dappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1949 |
| Nazwa wyróżniająca |
Wejhorowski |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujW lipcu 1945 roku, w rejonie Grodziska Wielkopolskiego, został sformowany 20 samodzielny dywizjon artylerii samochodowej. Jednostka została zorganizowana na bazie 11 Samodzielnej Niszczycielskiej Brygady Przeciwpancernej, według etatu Nr 2/4 o stanie 171 żołnierzy.
14 października 1945 roku pododdział został włączony w skład 16 Dywizji Piechoty oraz dyslokowany z Tomaszowa Mazowieckiego do Starogardu Gdańskiego. W marcu 1946 roku dywizjon został przeformowany na etat Nr 2/53 i przemianowany na 20 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej.
Na podstawie rozkazu organizacyjnego Nr 0208/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 22 listopada 1946 roku jednostka została przeformowana na etat Nr 2/73, otrzymała i została dyslokowana do Wejherowa.
22 maja 1947 roku Minister Obrony Narodowej nadał dywizjonowi nazwę wyróżniającą "Wejherowski". 29 czerwca 1947 roku jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo powiatu morskiego.
W październiku 1948 roku dyon został przeformowany na etat Nr 2/79 o stanie 164 żołnierzy. W marcu 1949 roku jednostka została podporządkowana dowódcy 8 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty, dyslokowana do Kołobrzegu i przeformowana w 91 Wejherowski pułk artylerii przeciwpancernej.
Struktura organizacyjna
edytuj- pluton dowodzenia
- trzy baterie armat przeciwpancernych
- dwa plutony ogniowe po 2 działony
Razem według etatu 2/79 w 1949 - 12 armat 76 mm ZiS-3
Przypisy
edytuj- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.