1 Zaporoska Dywizja Strzelców
1 Zaporoska Dywizja Strzelców – dywizja wchodząca w skład Armii Ukraińskiej, biorąca udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako sojusznik Wojska Polskiego[1].
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| I pochód zimowy wyprawa kijowska (1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Podległość | |
| Skład |
1 Brygada Strzelców |
Formowanie i walki
edytujSformowana z jednostek Grupy Zaporoskiej w przededniu I Pochodu Zimowego jako Zaporoska Dywizja Zbiorcza[2]. Broniła się nad Markówką. W połowie czerwca obsadziła linię Rusawy. 18 czerwca odparła atak bolszewickiej 41 Dywizji Strzelców. 1 lipca odrzuciła natarcie przeciwnika pod Szarogrodem. Podczas obrony linii Zbrucza stanowiła odwód Armii URL. W ostatnich dniach lipca broniła odcinka frontu nad Seretem. 1 września przeprowadziła nieudane natarcie na Rohatyn. Podczas polskiej ofensywy w Galicji Wschodniej we wrześniu 1920 walczyła w składzie grupy gen. Zahrodzkiego. Nacierała na Trembowlę i Tarnopol, 21 września sforsowała Zbrucz i 25 września weszła do Płoskirowa[3].
Struktura organizacyjna
edytujWedług raportu z 22 maja 1920 roku dywizja miała następujący skład:
- 1 Brygada Strzelców (3 kurenie po 100 żołnierzy);
- 2 Brygada Strzelców (2 kurenie po 120 żołnierzy);
- dwa pułki jazdy, każdy po 4 sotnie liczące przeciętnie po 50–60 żołnierzy;
- cztery karabiny maszynowe;
- dwa działa;
- dywizjon artylerii (4 działa)[1].
Żołnierze oddziału
edytuj
| Dowództwo jednostki[4] | ||
| Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia służby | Uwagi |
| Dowódcy dywizji | ||
|---|---|---|
| płk Andrij Hułyj-Hułenko | 2 II – 12 X | |
| gen. chor. Hawryło Bazylskyj | 12 X – koniec wojny | |
| Zastępcy dowódcy dywizji | ||
| gen. chor. Mykoła Jasznyczenko | 9 VI – 28 VIII | pełnił też obowiązki szefa sztabu |
| Szefowie sztabu | ||
| płk Mychajło Krat | do 8 V | |
| płk Mykoła Jasznyczenko | 8 V – 18 VI | |
| płk Dihtiariw | 8 VI – 7 VII | |
| płk Mykoła Jasznyczenko | 9 VII – 3 VIII | |
| sot. Wołodymyr Sawczenko | 3 VIII – 6 IX | |
| por. Mychajło Werbyckyj | 6 – 18 IX | |
| ppłk Opanas Stefaniw | 18 IX – koniec wojny | |
Przypisy
edytuj- ↑ a b Wyszczelski 2010 ↓, s. 380
- ↑ Rukkas 2020 ↓, s. 237.
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 315.
- ↑ Rukkas 2020 ↓, s. 239.
Bibliografia
edytuj- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej–Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.
- Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.