1 Dywizja Lotnictwa Bombowego
1 Dywizja Lotnictwa Bombowego (1 DLB) – związek taktyczny lotnictwa bombowego ludowego Wojska Polskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
31 października 1944 |
Rozformowanie |
1946 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Michał Martynow |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
Lotnictwo |
Rodzaj wojsk |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujDywizję sformowano na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP z 31 października 1944 jako związek taktyczny 1 Mieszanego Korpusu Lotniczego. Utworzono ją w Mirgorodzie, Kirowogradzie i Kazaniu z przekazanych z Armii Czerwonej trzech pułków lotniczych oraz dowództwa 184 Dywizji Lotnictwa Bombowego. Wiosną dywizja została przebazowana do kraju na lotniska w Sochaczewie i Sannikach[1].
Od chwili sformowania do momentu zakończenia wojny dywizja prowadziła szkolenie bojowe. W walkach nie wzięła udziału[2].
W 1946 dywizję rozformowano pozostawiając 3 pułk lotnictwa bombowego, który przemianowano na 7 pułk bombowców nurkujących[a]
Skład dywizji w 1944
edytuj- Dowództwo dywizji
- 3 pułk lotnictwa bombowego
- 4 pułk lotnictwa bombowego
- 5 pułk lotnictwa bombowego
- 40 kompania łączności
- klucz dowództwa dywizji
Stan etatowy dywizji: 1036 żołnierzy. Uzbrojenie: 105 samolotów, w tym: 96 bombowców Pe-2, 1 myśliwiec Jak-1, 1 myśliwiec Jak-7, 7 samolotów łącznikowych Po-2.
Dowództwo dywizji w 1944
edytuj- dowódca dywizji - ppłk Michał Martynow
- szef sztabu - ppłk Mikołaj Kulin
Uwagi
edytuj- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 019/Org. z 22 stycznia z 1946 roku
Przypisy
edytuj- ↑ Koliński 1987 ↓, s. 113.
- ↑ Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. s. 77-79.
Bibliografia
edytuj- Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
- Izydor Koliński, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych, Warszawa 1978.
- Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.