1L267 Moskwa-1
1L267 Moskwa-1 (ros. 1Л267 «Москва-1») – rosyjski system walki elektronicznej będący na wyposażeniu Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Producent |
Научно-производственное объединение «КВАНТ» |
|---|---|
| Przeznaczenie |
pasywny system walki elektronicznej |
| Historia | |
| Data konstrukcji |
2012 |
| Lata produkcji |
2012–2018 |
| Lata używania |
2013 – nadal |
| Dane techniczne | |
| Moc |
20 kW |
| Zasięg |
400 km |
| Apertura pionowa |
30° |
| Apertura pozioma |
360° |
| Platforma |
KamAZ-6350-1335 |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
Historia
edytujRosyjskie Ministerstwo Obrony 21 kwietnia 1994 r. zawarło z Wszechrosyjskim Naukowo-Badawczym Instytutem „Gradient” umowę na opracowanie systemu walki elektronicznej, jego wprowadzenie do użytku planowano na 1998 r. Umowa została zaktualizowana w 2001 r., kiedy to zlecono opracowanie dodatkowego modułu 1L265. W 2008 r. do systemu został dodany kolejny moduł wyposażenia oznaczony jako 1L266. W 2009 r. sfinansowano dokończenie prac projektowych i konstrukcyjnych[1]. Próby państwowe nowego wyposażenia zostały zakończone we wrześniu 2012 r. Prace badawczo-rozwojowe systemu Moskwa-1 zostały oficjalnie zakończone 7 marca 2013 r. i został przyjęty na wyposażenie jednostek Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[2]. Nowy system zastąpił dotychczas użytkowany system AKUP-1 pochodzący z czasów sowieckich[3] oraz system 1Ł222 Awtobaza[4].
Produkcja została podjęta przez Zrzeszenie Badawczo-Produkcyjne „Kwant” (ros. Научно-производственное объединение «КВАНТ», Nauczno-proizwodstwiennoje objedinienije «KWANT») w Niżnym Nowogrodzie, pierwsze elementy systemu zostały dostarczone SZ FR w 2013 r.[5] Stanowisko dowodzenia 1L267 zostało publicznie pokazane na wystawie IMDS-2010 w Petersburgu. Moduły 1L265 i 1L266 zostały zaprezentowane podczas targów Armia-2015. Do końca 2015 r. armia rosyjska otrzymała dziewięć zestawów systemu 1L267 Moskwa-1[6]. Umowa, podpisana z producentem w 2015 r., zapewniła dostawę kolejnych siedmiu systemów z terminem realizacji określonym na 31 marca 2017 r.[7] Cena za pierwsze dziesięć dostarczonych systemów wyniosła 3,5 miliarda rubli[4].
Wersje
edytujDotychczas zostały opracowane dwie wersje systemu[8]:
- 1L267 Moskwa-1 z modułami 1L265 i 1L266 – wersja podstawowa wykorzystywana przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej,
- 1L267E Moskwa-1E z modułami 1L265E i 1L266E – wersja przeznaczona na eksport (zaprezentowana na Międzynarodowym Salonie Lotniczo-Kosmicznym MAKS-2015 w Żukowskim)[4].
-
Moduł 1L265E -
Moduł 1L266E
Opis techniczny
edytujSystem działa w trybie naziemnego radaru pasywnego – skanuje przestrzeń powietrzną i przechwytuje promieniowanie własne lub odbite celu. Pozwala to mu na maskowanie swej obecności i unikanie wykrycia oraz zniszczenia za pomocą pocisków przeciwradarowych. Jest w stanie rozpoznać rodzaj obiektu (samolot, pocisk manewrujący itp.) i określić stopień zagrożenia jaki stanowi dla ochranianych jednostek. Wykryte obiekty są porównywane z informacjami zawartymi w bazie danych, którą dysponuje system. Pozyskane dane przekazuje jednostkom lotnictwa i obrony przeciwlotniczej, może naprowadzać na cele własne samoloty i pociski[9][10]. System jest zamontowany na trzech samochodach KamAZ-6350-1335, w jego skład wchodzą moduły:
- 1L267 – zautomatyzowane stanowisko dowodzenia wyposażone we własny agregat prądotwórczy mogący zasilić cały system (podstawowy pobór mocy wszystkich modułów wynosi 20 kW),
- 1L265 – moduł rozpoznawczy przeznaczony do wyszukiwania, wykrywania, namierzania, pomiaru parametrów i śledzenia lotniczych źródeł promieniowania pracujących m.in. w zakresie częstotliwości radiowych UHF, LF, MF,
- 1L266 – zautomatyzowany moduł sterowania stacjami zagłuszania, który zapewnia ustalanie współrzędnych i śledzenie powietrznych źródeł promieniowania metodą triangulacji oraz umożliwia zautomatyzowane przekazywanie informacji jednostkom bojowym (lotnictwo, obrona przeciwlotnicza, systemy WE)[2].
Elementy składowe systemu mogą być połączone ze sobą za pomocą łączności radiowej, przewodowej lub też mogą pracować jako niezależne jednostki[4].
System sprawuje nadzór dookolny w promieniu 400 km, przejście do położenia bojowego zajmuje czterem żołnierzom obsługi 45 minut. Może pracować w zakresie temperatur od −40 do +50 °C[11]. Może współpracować z dziewięcioma innymi systemami, m.in. w zakresie walki elektronicznej, obrony powietrznej i lotniczej, korzystających z zebranych przez niego danych w celu neutralizacji i zniszczenia przeciwnika[12]. Moduły systemu mogą śledzić do 80 obiektów, nadzorować do 60 źródeł emisji radiowej lub prowadzić zakłócenie 2 obiektów[4].
Na początkowym etapie produkcji około 2% elementów składowych systemu pochodziło od dostawców zagranicznych – Białorusi i Ukrainy[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Мобильный комплекс радиоэлектронной разведки и борьбы [online], Новый оборонный заказ [dostęp 2022-06-17] (ros.).
- ↑ a b 1Л267 Москва-1, модули 1Л265 / 1Л266 [online], Military Russia [dostęp 2022-06-15] (ros.).
- ↑ Kjellén 2018 ↓, s. 53.
- ↑ a b c d e f Станция радиоэлектронной разведки «Москва-1» [online], Военно-технический сборник Бастиор [dostęp 2022-06-16] (ros.).
- ↑ Moskva-1 and Rtut-BM Electronic Warfare Systems Delivered to the Russian Army [online], Deagel.com [dostęp 2022-06-15] (ang.).
- ↑ Производитель: Минобороны России до конца года получит девять комплексов РЭБ „Москва-1" [online], ТАСС [dostęp 2022-06-15] (ros.).
- ↑ Научно-Производственное Объединение «Квант» [online], Оруже отечества [dostęp 2022-06-16] (ros.).
- ↑ Комплекс 1Л267 „Москва-1" с модулями 1Л265 / 1Л266 вошел в серийное производство [online], LiveJournal [dostęp 2022-06-16] (ros.).
- ↑ Russian Weapons, that are currently in service… [online], Weapons and Warfare [dostęp 2022-06-15] (ang.).
- ↑ Вооруженные силы получат новейшие комплексы РЭБ «Москва-1″ [online], Глобальный Конфликт [dostęp 2022-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-15] (ros.).
- ↑ Вооруженные силы получат новейшие комплексы РЭБ „Москва-1" [online], Российская газета [dostęp 2022-06-15] (ros.).
- ↑ Концерн „Радиоэлектронные технологии” начал поставки новейших комплексов радиоэлектронной борьбы „Москва-1" для вооруженных сил России [online], Центр военно-политических исследований [dostęp 2022-06-15] (ros.).
Bibliografia
edytuj- Jonas Kjellén. The role of Electronic Warfare in the Russian Armed Forces. „Russian Electronic Warfare”. September 2018, 2018. Försvarsdepartementet. ISSN 1650-1942.