18 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie)
18 Pułk Ułanów – oddział jazdy Armii Księstwa Warszawskiego.
Proporczyk na lance[1][2] | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Karol Przezdziecki |
Działania zbrojne | |
Druga Wojna Polska | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Dywizja Kawalerii – II 1813 |
Formowanie i walki
edytujFormowanie 18 pułku ułanów powierzono początkowo Józefowi Wawrzeckiemu, ale ten, zajęty pracą w Komitecie Wojskowym i nie dysponując potrzebnym majątkiem, przekazał dowództwo Karolowi Przeździeckiemu[3].
Pod nowym dowództwem formowano pułk w Nieświeżu z poboru departamentu mińskiego[3]. Aby usprawnić formowanie jednostek, powołano specjalnych komisarzy, którzy mieli wspierać dowódców pułków. W 18 p. uł. był to gen. Wyszkowski[4].
Wkrótce pułk musiał jednak opuścił swą bazę zagrożoną przez oddziały rosyjskie. Walczył pod Kojdanowem 15 listopada 1812 roku[5]. 1 grudnia 1812 roku, już po walkach na Mińszczyźnie, a szczególnie po bitwie pod Kojdanowem, pułk liczył jeszcze 486 oficerów i żołnierzy[3].
Mundur żołnierzy miał wyłogi w kolorze żółtym[3].
Dowódca pułku
edytuj- płk Karol Przeździecki – od 13 lipca 1812[5]
Przypisy
edytuj- ↑ Żygulski jun i Wielecki 1988 ↓, s. 63.
- ↑ Minkiewicz 1985 ↓, s. 25.
- ↑ a b c d Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 28-29.
- ↑ Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 30.
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 63.
Bibliografia
edytuj- Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
- Jan Minkiewicz: Ułańskie dzieje. Londyn: VERITAS, 1985.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Ryszard Morawski, Adam Paczuski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-61229-03-2.