142 Zwienigorodzki Pułk Piechoty
142 Zwienigorodzki Pułk Piechoty (ros. 142-й пехотный Звенигородский полк) – oddział piechoty Armii Imperium Rosyjskiego.
Odznaka pamiątkowa | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
Zwienigorodzki |
Tradycje | |
Święto | |
Rodowód |
Jakucki Rezerwowy Pułk Piechoty |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
36 Dywizja Piechoty |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytuj16 sierpnia 1806 z jednej grenadierskiej i trzech muszkieterskich rot Sielenginskiego pułku muszkieterów został sformowany Jakucki pułk muszkieterów, w składzie trzech batalionów. 22 lutego 1811 oddział został przemianowany na Jakucki pułk piechoty. 28 stycznia 1833 w skład pułku zostały włączone: I i III batalion Kozłowskiego pułku piechoty oraz II batalion 35 pułku strzelców (jegrów). Od tego czasu pułk liczył sześć batalionów.
13 października 1863 Jakucki rezerwowy pułk piechoty został przeformowany w Zwienigorodzki pułk piechoty. 25 marca 1864 pułk otrzymał numer „142”. Do 1914 oddział stacjonował w mieście Orzeł.
W 1914 pułk wchodził w skład I Brygady 36 Dywizji Piechoty (13 Korpus Armijny).
W 1909 w pułku pełnił służbę ppłk Witold Otocki-Dołęga.
Dowódcy pułku
edytuj- płk Buczinskij
- płk Aleksander Wasiljewicz Szeriemietow
- płk Paweł Andriejewicz Nikitin
- płk Gieorgij Nikołajewicz Wienieckij
Bibliografia
edytuj- Raspisanije suchoputnych wojsk 1836-1914, Petersburg 1914.
- Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4.
- A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
Linki zewnętrzne
edytuj- Spis pułków armii carskiej. armiacarska.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-09)]. (pl)
- (ru)