13S
13S – wagon towarowy służący do przewozu kwasów w naczyniach kamionkowych[1]. Projekt wagonu powstał na podstawie adaptacji podwozia wapniarki 10S. Zastosowano ujednolicone elementy zawieszenia (resory i podwójne ogniwa). Za opracowanie projektu w 1958 odpowiadało CBK PTK. Rekonstrukcja projektu z 1963 roku zakładała zmianę łożysk (z 140 mm na 120 mm) oraz hamulec Oerlikona. Wagony ze zmienionego projektu otrzymały oznaczenie 13S/1[1]. Wagony mają minimalny promień skrętu wynoszący 75 m. Była to najliczniejsza grupa kamionek używanych w PKP[1].
| |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1958-1959 (Elbląg) |
| Wymiary | |
| Długość całkowita |
9240/9175 mm |
| Wysokość całkowita |
3060 mm |
| Masa własna |
16500/16000 kg |
| Podwozie | |
| Rozstaw osi |
5000/4500 mm |
| Średnica kół |
1000 mm |
| Nadwozie i załadunek | |
| Pojemność ładunkowa |
12 m³ |
| Granica obciążenia |
15 t |
| Konstrukcja | |
| Hamulec |
W-G/O-GP SAB +pomost |
| Minimalny promień łuku |
75 m |
| Prędkość maksymalna |
80 km/h |
| Uwagi | |
| [1] | |
W 12 zbiornikach można było pomieścić 12 m³ cieczy[1]. Napełnianie ceramicznych naczyń odbywało się od góry do każdej turyli (kamionki) osobno, a opróżnianie za pomocą syfonu. Zbiorniki stały ciasno na drewnianej podłodze, która była uszczelniona kitem lub lepikiem. Naczynia zdejmowano tylko podczas naprawy[1].
| Odmiana | Producent | Lata budowy | Liczba | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 13S |  Zakład Napraw Taboru Kolejowego w Elblągu
|
1958-1959 | 113 | [1] |
| 13S, 13S/1 | Fabryka Wagonów Świdnica
|
1962-1965 | 90 | [1] |