122 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

122 Dywizja Piechoty
122. Infanterie-Division
	Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	7 października 1940
Rozformowanie	1945
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
	Multimedia w Wikimedia Commons

122 Dywizja Piechoty (niem. 122. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 7 października 1940, w 11. fali mobilizacyjnej na poligonie Groß – Born w II. Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna

Struktura organizacyjna w październiku 1940

409 pułk piechoty
410 pułk piechoty
411 pułk piechoty
122 pułk artylerii
122 batalion pionierów
122 oddział rozpoznawczy
122 oddział przeciwpancerny
122 oddział łączności
122 polowy batalion zapasowy

Dowódcy dywizji

Generalleutnant Sigfrid Macholz 5 X 1940 – 8 XII 1941
Generalleutnant Friedrich Bayer 8 XII 1941 – 17 II 1942
Generalleutnant Sigfrid Macholz 17 II 1942 – 1 VIII 1942
Generalleutnant Kurt Chill 1 VIII 1942 – 10 X 1942
Generalleutnant Gustav Hundt 10 X 1942 – XI 1942
Generalleutnant Sigfrid Macholz XI 1942 – 1 XII 1942
Generalmajor Adolf Westhoff 1 XII 1942 – 8 I 1943
Generalmajor Adolf Trowitz 8 I 1943 – 15 V 1943
Generalleutnant Alfred Thielmann 15 V 1943 – 27 VI 1943
Generalleutnant Kurt Chill 27 VI 1943 – 1 II 1944
Generalmajor Johann – Albrecht von Blücher 1 II 1944 – 4 II 1944
Generalmajor Hero Breusing 4 II 1944 – 25 VIII 1944
General Friedrich Fangohr 25 VIII 1944 – 20 I 1945
Generalmajor Bruno Schatz 20 I 1945 – 8 V 1945

Szlak bojowy

Dywizja weszła w skład Grupy Armii Północ i walczyła na froncie wschodnim. Zmagała się m.in. o Kowno, Nowogród, jezioro Ilmen i rzekę Mga. Brała udział w oblężeniu Leningradu, bitwie pod Diemiańskiem i walkach o Newel. Od marca do lipca 1944 r. przebywała w Helsinkach. W 1944 r. utknęła w kotle kurlandzkim i dotrwała tam do końca wojny^[1].

Przypisy

↑ Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 176. ISBN 978-83-11-11596-5.

Bibliografia

Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4.
PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
WernerW. Haupt WernerW., Kurlandia. Die vergessene Heeresgruppe 1944/45., Eggolsheim: Dörfler-Verl, [2007?], ISBN 978-3-89555-527-5, OCLC 220420282 .
Haupt Werner, Army Group North. The Wehrmacht in Russia 1941-1945; b.m.w i b.m.r.; ISBN 0-7643-0182-9.
FranzF. Kurowski FranzF., Kurlandia 1945. Ostatni bastion Hitlera, AdamA. Maliszewski (tłum.), Warszawa: Bellona, 2008, ISBN 978-83-11-11278-0, OCLC 297753584 .
TadeuszT. Sawicki TadeuszT., Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737 .
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0.

[1] Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 176. ISBN 978-83-11-11596-5.

[1]