11 Eskadra Liniowa
11 eskadra liniowa – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
 Godło eskadry[1] | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1925 |
| Rozformowanie |
marzec 1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja |
215 dywizjon bombowy |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. pil. Ludwik Idzikowski |
| Ostatni |
kpt. pil. Józef Rawicz-Szabuniewicz |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
lotnisko Okęcie |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
I dywizjon liniowy |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujPodczas reorganizacji lotnictwa wojskowego w 1925 roku 16 eskadrę wywiadowczą przemianowano na 11 eskadrę lotniczą. Eskadra pozostała w strukturach 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[2].
Wiosną 1926 rozpoczęto przezbrajanie eskadry z samolotów Breguet XIV na Breguet XIX[2]. W 1929 przemianowano jednostkę na 11 eskadrę liniową, zwiększając równocześnie etat do 10 samolotów[3].
Rozkazem nr 185/35 z 17 sierpnia 1935 wprowadzono w 1 pułku lotniczym numery taktyczne samolotów. 11 eskadrze przydzielono numerację od 02 do 11. Nr 01 miał samolot dowódcy I dywizjonu liniowego[4].
Pod koniec września 1935 rozpoczęto wymianę samolotów Breguet na PZL-23 „Karaś”[5].
Rozkazem dziennym nr 101/37 z 5 maja 1937, dowódca 1 pułku lotniczego zatwierdził nowe godło 11 eskadry liniowej. Była to modyfikacja godła 16 eskadry wywiadowczej – równoboczny jasnoniebieski trójkąt ze srebrną obwódką. Tym samym rozkazem unieważniono dotychczasowe godło 11 eskadry - biały ukośny krzyż z trójkątnym zakończeniem ramion na czerwonym tle[5].
W wyniku reorganizacji lotnictwa w marcu 1939, 11 eskadra liniowa została rozwiązana. Personel latający i naziemny przeniesiony został do formującego się 215 dywizjonu bombowego[6].
| Nazwy jednostki i daty sformowania, przeformowań i rozformowania | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1919 | 39 eskadra Breguetów | III 1920 | 16 eskadra wywiadowcza | 1925 | 11 eskadra lotnicza | 11 eskadra liniowa | III 1939 | |
Żołnierze eskadry
edytuj| Stopień | Imię i nazwisko | Okres pełnienia służby |
|---|---|---|
| kpt. pil. | Ludwik Idzikowski | VIII 1925 – 1 XI 1926[2] |
| kpt. pil. | Stanisław Szczekowski-Wilk | 1 XI 1926 – 25 X 1927[7] |
| por. pil. | Juliusz Dziewulski | 25 X 1927 – 1 I 1928[3] |
| kpt. pil. | Julian Dąbrowski | 1 I 1928 – 25 V 1928[3] |
| por. pil. | Juliusz Dziewulski | 25 V 1928[3] |
| kpt. pil. | Stanisław Szczekowski-Wilk | 1928[3] |
| por. pil. | Bolesław Nieznański | cz.p.o. 29 VIII – 3 IX 1929[3] |
| kpt. obs. | Modest Rastawiecki | 20 IX 1929[3] – 23 XII 1929 |
| por. obs. | Stanisław Borowy | w.z.[8] |
| kpt. pil. | Włodzimierz Gubariew | 14 V 1930 – 9 XII 1931[8] |
| kpt. pil. | Witold Rutkowski | 9 XII 1931 – 23 III 1933[8] |
| kpt. pil. | Marian Zabłocki | 23 III 1933 – 30 IX 1933[8] |
| kpt. pil. | Jan Kazimierz Lasocki | 1 X 1933 – 22 XI 1934[9] |
| kpt. pil. | Kazimierz Kielich | 22 XI 1934 – 12 XI 1935[4] |
| kpt. pil. | Ludwik Szul | 12 XI 1935 – I 1937[10] |
| kpt. pil. | Franciszek Dudzik | I 1937 – XII 1938[5] |
| kpt. pil. | Józef Rawicz-Szabuniewicz | XII 1938 – III 1939[6] |
Wypadki lotnicze
edytuj- 25 maja1928 podczas przelotu urwało się skrzydło w samolocie Potez XV, którym lecieli kpt. pil. Julian Dąbrowski i szer. mech. Karol Mieszkowski. Obaj zginęli[3].
- 23 października 1930 zginął por. pil. Jerzy Karnicki, który po kursie pilotażu odbywał lot ćwiczebny samolotem Breguet XIX[8].
- 30 XI 1933 podczas lotu samolotem Breguet XIX zginął st. szer. pil. Miron Widzicki, ponieważ siedząc w kabinie obserwatora otworzył się jego spadochron i zablokowane zostały stery. Pilot st. szer. Bernard Górecki wyskoczył na spadochronie[9].
- 10 IX 1936 lecąc samolotem Breguet XIX podczas wykonywania lotu służbowego zginęli kpr. pil. Julian Wolski i ppor. obs. Michał Dudzik. Powodem wypadku było zaczepienie samolotu o linę balonu obserwacyjnego[11].
Samoloty eskadry
edytuj-
-
Breguet 19
(1926–1935) -
PZL.23 Karaś
(1935–1939)
Przypisy
edytuj- ↑ Kowalski 1981 ↓, s. 117 i 128.
- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 115.
- ↑ a b c d e f g h Pawlak 1989 ↓, s. 116.
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 119.
- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 120.
- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 121.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 115 – 116.
- ↑ a b c d e Pawlak 1989 ↓, s. 117.
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 118.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 119 – 120.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 119-120.
Bibliografia
edytuj- Tomasz Kowalski: Godło i barwa w lotnictwie polskim 1918–1939. Toruń: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 978-83-206-0149-7.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.