(4674) Pauling
(4674) Pauling (1989 JC) – to planetoida z wewnętrznej części pasa głównego.
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
2 maja 1989 |
| Numer kolejny |
4674 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
Wewnętrzna część |
| Półoś wielka |
1,8586 au |
| Mimośród |
0,0701 |
| Peryhelium |
1,7282 au |
| Aphelium |
1,9890 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
2 lata 195 dni 13 godzin |
| Średnia prędkość |
21,84 km/s |
| Inklinacja |
19,44° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
8 km |
| Okres obrotu |
(2 h 31 min 50 s) h |
| Jasność absolutna |
13,3m |
| Satelity naturalne |
1 – S/2004 (4674) 1 |
Odkrycie
edytujPlanetoida została odkryta 2 maja 1989 roku przez amerykańską astronom Eleanorę Helin. Nazwa asteroidy pochodzi od amerykańskiego fizyka i chemika Linusa Paulinga.
Orbita
edytujOrbita planetoidy (4674) Pauling jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 19,44°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lat i 196 dni, krążąc w średniej odległości 1,86 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,07.
Właściwości fizyczne
edytujPauling ma średnicę ok. 8 km. Jego jasność absolutna to 13,3m. Okres obrotu tej planetoidy wokół własnej osi to blisko 2 godziny i 32 minuty.
Księżyc planetoidy
edytujNa podstawie obserwacji z 4 marca 2004 roku wykonanych w ESO na Cerro Paranal zidentyfikowano w pobliżu tej asteroidy naturalnego satelitę. Odkrycia dokonali W. J. Merline, P. M. Tamblyn, C. Dumas, F. Menard, L. M. Close, C. R. Chapman, G. Duvert i N. Ageorges.
Księzyc ten ma szacowaną średnicę na 2,5 km, krąży wokół wspólnego środka masy układu w czasie ok. 62 dni. Średnia odległość obydwu składników od siebie to 250 km.
Satelita został tymczasowo oznaczony S/2004 (4674) 1.
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- (4674) Pauling w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (4674) Pauling w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Dane o układzie planetoidy
- (4674) Pauling w bazie Minor Planet Center (ang.)