Žanis Bachs

łotewski oficer

Žanis Bachs (ur. 1885 we wsi Karczma Berzu, Łotwa, zm. 16 października 1941 w Kommunarce) – Łotysz, łotewski i rosyjski generał.

Žanis Bachs
generał generał
Data i miejsce urodzenia

1885
Karczma Berzu

Data i miejsce śmierci

16 października 1940
Kommunarka

Przebieg służby
Lata służby

1913–1917, 1918–1940

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Łotewskie Siły Zbrojne

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Order Wojenny Pogromcy Niedźwiedzia (Łotwa) Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa) Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Krzyż Zasługi Obrońców (Łotwa) Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia) Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Miecza (Szwecja) Order św. Stanisława – II klasy Order św. Stanisława – III klasy Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Życiorys

edytuj

W latach 1912–1913 służył w 170, a następnie w 174 pułku piechoty. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego.

Od 1918 roku służył w siłach zbrojnych Tymczasowego Rządu Łotwy. Od kwietnia do lipca 1919 był przedstawicielem wojskowym w Pskowie. W 1920 roku został mianowany szefem pionu operacji Sztabu Głównodowodzącego Armią. Brał udział w rozmowach pokojowych z Rosją Radziecką. Od 1921 był przedstawicielem wojskowym Łotwy w Moskwie.

Od października 1936 do 1940 był dowódcą Dywizji Zemgalskiej (Zemgales divīzija).

20 grudnia 1940 został aresztowany i skazany na karę śmierci przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR 18 lipca 1941, pod zarzutem szpiegostwa i uczestnictwa w nielegalnych organizacjach. Rozstrzelano go 16 października 1941 na poligonie Kommunarka[1].

W kwietniu 1992 został zrehabilitowany przez Prokuraturę Federacji Rosyjskiej.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj