Świętoniowa

wieś w województwie podkarpackim

Świętoniowawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Przeworsk[4][5].

Świętoniowa
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Przeworsk

Liczba ludności (2021)

859[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-200[3]

Tablice rejestracyjne

RPZ

SIMC

0609215[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Przeworsk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Przeworsk, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Świętoniowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Świętoniowa”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świętoniowa”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Świętoniowa”
Ziemia50°05′47″N 22°25′56″E/50,096389 22,432222[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Świętoniowa[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0609221 Jatki część wsi
0609238 Młyniska część wsi
0609244 Pod Wisłokiem część wsi
0609250 Podkopanie część wsi
0609267 Szwaby część wsi

Historia

edytuj

Archeologiczne dowody na istnienie na terenie Świętoniowej osadnictwa sięgają czasów starożytnych. Wykopaliska w lesie w Dębrzynie dowodzą, że już od IV w. p.n.e. zamieszkiwała te tereny ludność kultury pucharów lejkowatych. Kolejne wykopaliska wykazały osadnictwo od II w. p.n.e. do IV w n.e. w okresie kultury przeworskiej, której rozwój został w IV wieku wstrzymany z powodu najazdu ludów koczowniczych ze wschodu, podczas wielkich wędrówek ludów[6].

Świętoniowa powstała prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku. Za czasów książąt ruskich istniał prawosławny monaster, przy którego ruinach w XV wieku zamieszkiwał ruski kmieć Chodor Słowik. W schematyzmach łacińskich z 1878 roku i schematyzmach greckokatolickich z 1879 roku, podano wzmiankę o istnieniu monastyru: In dokumentio Spytkonis de Tarnow ex an. 1428, quo dotationem ecclesiae Przeworscensis innovat legitur: Swiatonowa Wola qui locus dictus fuit Monastyr quiat. Ecclesia Ruthenica Erat[7]. Po przyłączeniu tych terenów w 1340 roku do Polski, ziemie te zasiedlali tylko chłopi polscy[8][a]. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1394 roku, gdy Jan z Tarnowa wydał przywilej, na mocy którego wieś Swantonowa Wola, została przekazana w darowiznę kanonikom regularnym Stróżom Grobu Chrystusowego w Przeworsku[6].

Wieś była też wzmiankowana w regestrach poborowych, które zapisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej: w 1515 roku[b][9] i w 1589 roku[c][10] (wieś posiadała wówczas 3 łanów ziemi rolnej)[d]. W 1816 roku władze austriackie skasowały klasztor bożogrobców w Przeworsku, a pozostały sekularyzowany ostatni zakonnik Kacper Mizerski władał parafią do 1864 roku, następnie parafię przejęli duchowni diecezjalni. W 1931 roku zbudowano Dom Ludowy. W 1971 roku zbudowano most na Wisłoku (obecnie zamknięty dla ruchu pojazdów).

Kościół

edytuj

W 1921 roku ukończono budowę drewnianego kościoła pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W 1921 roku powstała ekspozytura, a w 1928 roku została erygowana samodzielna parafia. 21 maja 1952 roku spłonął kościół, prawdopodobnie z powodu niewygaszonej świecy. W 1957 roku proboszczem został ks. Franciszek Woś. W latach 1957–1959 wybudowano murowany kościół. 15 listopada 1959 roku bp Wojciech Tomaka poświęcił nowy kościół, a 30 października 1966 roku jego konsekracji dokonał bp Ignacy Tokarczuk.

Oświata

edytuj

Szkoła ludowa jednoklasowa w Świętoniowej powstała w 1908 roku. W 1913 roku oddano do użytku murowany budynek szkolny, a od 1914 roku szkoła stała się 2-klasowa. 10 lipca 1916 roku w szkole została urządzona kaplica, w której odprawiano msze święte dla miejscowej ludności. W latach 1940–1942 okupanci niemieccy przy szkole urządzili lotnisko wojskowe, a szkołę zamienili na biura i obserwatorium. 22 lipca 1944 roku nastąpiło wyzwolenie spod okupacji niemieckiej.

W 1945 roku szkoła rozpoczęła działalność jako 7-klasowa. W latach 1957–1969 w miejscowej szkole była Szkoła Przysposobienia Rolniczego, której wykładowcą był inż. Marian Jarzymowski. W latach 1968–1972 rozbudowano budynek szkolny. W 1999 roku na mocy reformy oświaty szkola została zmieniona na 6-letnią szkołę podstawową i 3-letnie gimnazjum. 25 czerwca 2014 roku patronem szkoły został ks. Franciszek Woś. W 2017 roku na mocy reformy oświaty przywrócono 8-letnią szkołę podstawową.

Osoby związane z miejscowością

edytuj
  • ks. prał. Józef Niżnik – duchowny rzymskokatolicki, kustosz Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie
  1. Świętoniowa, jak wskazuje etymologiczne pochodzenie nazwy, można tłumaczyć jako święte-nowe miejsce. Podania wspominają o istnieniu monastyru, który mógł zostać założony na jakimś „świętym” wówczas miejscu. Na tym terenie w XIII wieku powstało kilka osad ruskich: Świętoniowa, Grzęska (cerkiew istniała od średniowiecza do 1945 roku), prawdopodobnie Nowosielce (nazwa wskazuje na ruskie pochodzenie tej nazwy od sioło, Nowe Sioło). Po przyłączeniu terenów Przeworskich w 1340 roku do Polski, część ludności ruskiej uległa polonizacji i przyjęła katolicyzm. Być może po likwidacji monasteru w Świętoniowej, jego tradycje przejęła Grzęska, gdzie cerkiew przetrwała do 1945 roku.
  2. W regestrach z 1515 roku wzmiankowano o Świętoniowej: Svyatonyowa, lan. 3, tab. des.,
  3. W regestrach poborowych z 1589 roku zapisano: Swiętoniowa, lan 3, hort. c. agr. 3, inq. c. pec. 2, inq. paup. 3 prepositi Przeworscensis..
  4. W rejestrze poborowym ziemi przemyskiej z 1628 roku poborcy podatkowi zapisali: Swientoniowa: de laneis 3 per gr 30; hortulani agris carentes 3 per gr. 4; inquilini pecera habentes 2 per gr. 8; inquilini pauperes 3 per gr 2......4/4/0. Według tego zapisu wieś posiadała 3 łany. W 1624 roku w sąsiedniej Gniewczynie były zniszczenia podczas najazdu Tatarskiego, a Świętoniowa była wolna od działań wojennych.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138314
  2. Wieś Świetoniowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-12-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1274 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b Historia Świętoniowej [dostęp 2017-09-19]
  7. Shimatism’ Vsego Klira Katolikov’ Obradu Grečesko-Ruskogo Eparhij Peremyskoj na God’ ot’ Rožd. Hr. 1879 (s. 396) [dostęp 2017-09-25]
  8. Miechowici na ziemi Przemyskiej za panowania Władysława II Jagiełły (s. 81) [dostęp 2017-09-21]
  9. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. Aleksander Jabłonowski. Źródła dziejowe. Tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie Ruskie, Ruś Czerwona (Świętoniowa na stronie Regestru Poborowego z 1515 roku) Warszawa. 1902. (str. 136) [dostęp 2017-09-19]
  10. Świętoniowa na stronie Regestru poborowego z 1589 roku (str. 6) (dostęp 2017-09-19)

Linki zewnętrzne

edytuj

Bibliografia

edytuj