Świętochłowice (przystanek kolejowy)

przystanek kolejowy w Świętochłowicach

Świętochłowice − przystanek kolejowy w Świętochłowicach, w województwie śląskim, w Polsce.

Świętochłowice
Ilustracja
Peron na przystanku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Świętochłowice

Lokalizacja

Centrum

Data otwarcia

1 października 1913

Poprzednie nazwy

Schwientochlowitz (1913–1922, 1939–1945)
Świętochłowice (1922–1939, od 1945)[1][2]

Rodzaj

przystanek kolejowy (niem. Haltepunkt)

Dane techniczne
Liczba peronów

1

Liczba krawędzi
peronowych

2

Kasy

N

Linie kolejowe
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Świętochłowice”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świętochłowice”
Położenie na mapie Świętochłowic
Mapa konturowa Świętochłowic, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Świętochłowice”
Ziemia50°17′20,8″N 18°55′05,0″E/50,289111 18,918056

Ruch pasażerski

edytuj
Rok Wymiana pasażerska na dobę
2017[3] 200-299
2022[4] 500-599

Historia

edytuj

W miejsce zamkniętego dworca Królewska Huta w Świętochłowicach (ostatnia niem. nazwa Schwientochlowitz), obsługującego wcześniej Królewską Hutę, w środę 1 października 1913 roku uruchomiono nowo zbudowany przystanek kolejowy Świętochłowice (niem. Haltepunkt Schwientochlowitz) oraz dzisiejszą stację kolejową z dworcem Chorzów Batory (niem. Bahnhof I. Klasse Bismarchütte) w Hajdukach, który przejął funkcje starego obiektu[5].

Przystanek zlokalizowano w sąsiedztwie huty „Falva”, w zachodniej części ówczesnego centrum Świętochłowic. W momencie otwarcia obsługiwał on lokalny ruch pasażerski z ograniczonymi usługami do możliwości nadawania i odbierania jedynie przesyłek ekspresowych[5]. Od początku istnienia przystanek posiadał jeden częściowo zadaszony peron z przejściem podziemnym (w nasypie kolejowym), łączącym go z obszernym, w którym znajdowały się: kasa, poczekalnia, toalety oraz biura i mieszkania urzędników kolejowych.

Budynek przystanku, zrujnowany od lat 90. XX wieku, został wyburzony w 2004 roku[6], podczas jego rozbiórki natrafiono na archiwalne dokumenty[6].

Przypisy

edytuj
  1. Indeks stacji, przystanków osobowych, posterunków kolejowych z nazwami aktualnymi i wcześniejszymi. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  2. Świętochłowice [online], Ogólnopolska Baza Kolejowa [dostęp 2020-10-17] (pol.).
  3. Największe i najmniejsze stacje w Polsce. [w:] utk.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-12-18].
  4. Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
  5. a b Eröffnung und Schließung von Stationen. Eisenbahndirektionbezirk Kattowitz, „Zeitung des Vereins Deutscher Eisenbahnverwaltung”, Jg. LIII, 1913, s. 990, 1071, 1202.
  6. a b mit: Z miejskich map znikają kolejowe nieużytki. [w:] naszemiasto.pl Chorzów [on-line]. śląskie Press, 2005-09-12. [dostęp 2020-11-18].

Linki zewnętrzne

edytuj
Świętochłowice
Linia 137 KatowiceLegnica (8,413 km)
   
Chorzów Batory
odległość: 2,247 km
 
odległość: 3,327 km