Śródszaniec – część dzieła fortyfikacyjnego budowana wewnątrz większego zespołu umocnień. Był ostatnim punktem oporu albo miejscem służącym do przygotowania przeciwnatarcia po przełamaniu linii obrony. W twierdzach rolę śródszańca mogła spełniać cytadela lub fort, a w zamkach stołp[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 259. ISBN 83-11-07423-2.

Bibliografia

edytuj
  • Marian Rogalski: Śródszaniec. W: Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 719.