Śmigło ogonowe – rodzaj śmigła zamontowanego w tylnej części statku powietrznego. W klasycznych śmigłowcach jednowirnikowych (układ Sikorskiego) śmigło ogonowe jest jednym z głównych elementów konstrukcji, odpowiedzialnym za przeciwdziałanie momentowi obrotowemu, pochodzącemu od głównego wirnika napędowego, jak również za sterowanie ruchem obrotowym śmigłowca wokół osi obrotu wirnika.

Przykład śmigła ogonowego umieszczonego wewnątrz ogona (Fenestron), w helikopterze Eurocopter EC120B
Przykład śmigłowca bez śmigła ogonowego (układ Piaseckiego)

W śmigłowcach średnica śmigła ogonowego jest kilkukrotnie mniejsza od średnicy głównego wirnika napędowego, a jego skok (a więc i ciąg) jest sterowany oddzielnie w celu kompensacji i sterowania ruchem obrotowym całej maszyny. Wał śmigła ogonowego jest umieszczony poprzecznie do głównej osi symetrii śmigłowca.

W niektórych rozwiązaniach śmigłowców wykorzystuje się dwa główne wirniki napędowe obracające się w przeciwnych kierunkach. Wirniki te mogą być współosiowe (układ Kamowa), albo posiadać parę osi równoległych, zestawionych wzdłuż (układ Piaseckiego) lub w poprzek (układ Flettnera) helikoptera. W takim przypadku momenty obrotowe względem konstrukcji maszyny pochodzące od każdego z wirników znoszą się, wobec czego nie ma konieczności stosowania śmigła ogonowego.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • ROTORCRAFT FLYING HANDBOOK; Rozdział 1: "Helikopter – wstęp", sekcja 1-2 (ang.); US Department of Transportation, Federal Aviation Administration, FAA-H-8083-21