Śmiłowice (Mikołów)
Śmiłowice (niem. Smilowitz) – jedno z pięciu sołectw w obszarze miejskim Mikołowa, przy drodze krajowej nr 44.
Sołectwo Mikołowa | |
Śmiłowice-Wygoda | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Mikołowa |
27 maja 1975 |
Populacja (2008) • liczba ludności |
|
Strefa numeracyjna |
32 |
Kod pocztowy |
43-190 |
Tablice rejestracyjne |
SMI |
Położenie na mapie Mikołowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu mikołowskiego | |
50°12′05″N 18°51′40″E/50,201389 18,861111 |
Historia
edytujPierwsze wzmianki o Śmiłowicach pochodzą z XIV wieku. W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Smilowicze[1].
Od roku 1922 należy do powiatu rudzkiego, po zniesieniu w/w w roku 1925 do powiatu pszczyńskiego. W latach 1945–54 siedziba gminy Śmiłowice (Mokre, Borowa Wieś i Paniowy oraz Stara Kuźnia - dziś Ruda Śląska). W roku 1972 zostały przyłączone do gminy Mokre a w roku 1975 do gminy miejskiej Mikołów.
W miejscowości znajdują się: placówka Ochotniczej Straży Pożarnej, kościół MB Częstochowskiej, przedszkole oraz cztery schrony bojowe, należące do Obszaru Warownego Śląsk.
-
Schron bojowy pododcinka "Śmiłowice", schron nr 11 - południowy. Schron znajduje się nieco na południe od Śmiłowic. Dojazd do niego od ulicy Podgórnej.
-
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
-
Szkoła i przedszkole
-
Kapliczka Trójcy św.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ludwik Musioł. Dokument sprzedaży księstwa pszczyńskiego z dn. 21 lutego 1517 R.. „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku”. R. 2, s. 235–237, 1930. Katowice: nakł. Towarzystwa ; Drukiem K. Miarki.