Ślazowiec pensylwański

Ślazowiec pensylwański (Sida hermaphrodita (L.) Rusby) – gatunek roślin wieloletnich z rodziny ślazowatych. W warunkach naturalnych ślazowiec pensylwański rośnie w Ameryce Północnej. Jest uprawiany m.in. w Polsce jako roślina energetyczna.

Ślazowiec pensylwański

Kwiatostan ślazowca pensylwańskiego
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	ślazowce
Rodzina	ślazowate
Rodzaj	ślazowiec
Gatunek	ślazowiec pensylwański
Nazwa systematyczna
Sida hermaphrodita (L.) Rusby Mem. Torrey bot. Club 5:223. 1894

Morfologia

Roślina wytwarza zwarte i silnie ukorzenione kępy składające się z kilkunastu do kilkudziesięciu łodyg o średnicy 5-30 mm. W sprzyjających warunkach wysokość rośliny przekracza 4 metry. Liście dłoniasto-klapowate o dużej zmienności kształtu i wielkości.

Zastosowanie

Uprawiany jest głównie jako roślina energetyczna. Wykorzystuje się go także jako surowiec w przemyśle celulozowo-papierniczym, jako roślinę paszową oraz jako roślinę rekultywacyjną.

Roślina ta ma bardzo wysoki potencjał plonowania, a zielonka ze ślazowca zawiera dużo białka. Przy odpowiednim nawożeniu azotowym (200 kg/ha) z dwóch pokosów uzyskuje powyżej 40 ton zielonej masy z hektara.

Uprawa

Rozmnażanie

Ślazowiec można rozmnażać poprzez nasiona i podział korzeni lub pędów. W przypadku siewu bezpośrednio do gruntu stosuje się nasiona otoczkowane. Duża twardość nasion ślazowca może powodować nikły procent wschodów. Sadzonki uzyskane z odcinków korzeni z pączkami lub fragmentów pędów charakteryzują się szybszym wzrostem, niż te wysiewane bezpośrednio do gruntu i w pierwszych latach dają obfitsze plony. Po około trzech latach tempo wzrostu ulega wyrównaniu.