Ściana dźwięku

Ściana dźwięku lub spectorowska ściana dźwięku^[1] (ang. Wall of Sound lub Spector Sound) – technika realizacji nagrań podczas rejestracji materiału dźwiękowego i jego aranżacji w studiu. Opracowana została w latach 60. XX wieku przez amerykańskiego producenta Phila Spectora we współpracy z Larrym Levinem(inne języki), amerykańskim inżynierem dźwięku^[2]. Technika polega na wielokrotnym nagrywaniu instrumentów muzycznych i zwielokrotnianiu ich brzmienia. Daje to w rezultacie gęsty, mocny dźwięk – na pierwszym planie lub w tle utworu.

Tę technikę podczas sesji nagraniowych wykorzystali tacy muzycy jak Enya, Leonard Cohen, Tina Turner oraz grupy The Beach Boys i Ramones^[2].

Przypisy

↑ Mirosław Pęczak. Recenzja płyty: Dogbite, „Dynamit” | Front mocnego rokendrola (Afisz. Premiery). „Polityka”. 2910 (23), s. 75, 2013-06-04. Jerzy Baczyński. Polityka sp. z o.o. s.k.a.. ISSN 0032-3500. OCLC 6547308.
↑ ^a ^b Twórca „ściany dźwięku” nie żyje [online], Onet, 15 maja 2008 [zarchiwizowane z adresu 2015-05-14] (pol.).

[polityka.pl-Pęczak-2013-recenzja-plyty-dogbite-dynamit-s75-1] Mirosław Pęczak. Recenzja płyty: Dogbite, „Dynamit” | Front mocnego rokendrola (Afisz. Premiery). „Polityka”. 2910 (23), s. 75, 2013-06-04. Jerzy Baczyński. Polityka sp. z o.o. s.k.a.. ISSN 0032-3500. OCLC 6547308.

[muzyka.onet.pl-tworca-sciany-dzwieku-nie-zyje-2] Twórca „ściany dźwięku” nie żyje [online], Onet, 15 maja 2008 [zarchiwizowane z adresu 2015-05-14] (pol.).

[1]

[2]