Łukasz Surma

polski piłkarz i trener piłkarski

Łukasz Dawid Surma (ur. 28 czerwca 1977 w Krakowie) – polski piłkarz i trener piłkarski.

Łukasz Surma
Ilustracja
Łukasz Surma (2017)
Pełne imię i nazwisko

Łukasz Dawid Surma

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1977
Kraków

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1995 Wisła Kraków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–1998 Wisła Kraków 70 (1)
1998–2002 Ruch Chorzów 117 (6)
2002–2007 Legia Warszawa 123 (8)
2007–2008 Maccabi Hajfa 1 (0)
2007–2008 Bene Sachnin (wyp.) 30 (0)
2008–2009 Admira Wacker Mödling 6 (0)
2009–2013 Lechia Gdańsk 125 (6)
2013–2017 Ruch Chorzów 144 (5)
2018 Watra Białka Tatrzańska 13 (1)
W sumie: 629 (27)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-19
 Polska U-21
2002–2003  Polska 5 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2018 Watra Białka Tatrzańska
2018 Wisła Kraków U19
2018–2019 Soła Oświęcim
2019–2021 Garbarnia Kraków
2021–2022 Piast Żmigród
2022–2023 Stal Stalowa Wola
2023–2024 Sandecja Nowy Sącz
  1. Aktualne na: 4 czerwca 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wychowanek Wisły Kraków, pięciokrotny reprezentant Polski. Rekordzista w liczbie występów w Ekstraklasie, co czyni go liderem tzw. klubu 300. Jest pierwszym zawodnikiem w historii polskiej Ekstraklasy, który rozegrał przynajmniej po sto meczów ligowych w trzech różnych klubach[1].

W latach 2018–2019 trener Soły Oświęcim, w latach 2019–2021 Garbarni Kraków, w latach 2021–2022 Piasta Żmigród, w latach 2022–2023 Stali Stalowa Wola[2], w latach 2023-2024 Sandecji Nowy Sącz[3].

Kariera piłkarska

edytuj
 
Surma w barwach Lechii Gdansk (2012)

W Ekstraklasie zadebiutował 27 lipca 1996 w barwach Wisły Kraków w spotkaniu 1. kolejki sezonu 1996/1997 z GKS Bełchatów, w wieku 19 lat i 29 dni[4]. Przed sezonem 1998/1999 trafił do Ruchu Chorzów[4]. W klubie tym przez cztery sezony zagrał 117 meczów, strzelił 6 bramek oraz w sezonie 1999/2000 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski.

W Legii Warszawa rozegrał 123 mecze ligowe, strzelając w nich 8 bramek. W warszawskim zespole występował na pozycji defensywnego pomocnika. W ciągu pięciu lat pełnił funkcję kapitana tej drużyny. W sezonie 2005/2006 wywalczył mistrzostwo Polski. 6 lipca 2007 podpisał dwuletni kontrakt z izraelskim klubem Maccabi Hajfa, gdzie po rozegraniu jednego meczu i zdobyciu Toto Cup przeniósł się do Bene Sachnin. W nowym zespole był podstawowym zawodnikiem; jego drużyna zajęła 3. miejsce w lidze, dające prawo gry w Pucharze UEFA.

Po sezonie 2007/2008 przeniósł się do austriackiej Admiry Wacker Mödling. W przerwie zimowej sezonu 2008/2009 wrócił do polskiej ekstraklasy przechodząc do Lechii Gdańsk. W tym klubie pełnił funkcję kapitana drużyny. Odszedł z drużyny po zakończeniu sezonu 2012/2013 po rozegraniu 125 meczów w lidze i zdobyciu 6 goli. Od sezonu 2013/2014 ponownie był zawodnikiem Ruchu Chorzów. W pierwszym sezonie gry znów zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski. W barwach Niebieskich zagrał ponad 200 meczów[5].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Polski zadebiutował 12 października 2002 w Warszawie w przegranym 0:1 przez Polaków spotkaniu eliminacji ME 2004 z reprezentacją Łotwy. Ostatni mecz rozegrał 14 grudnia 2003 w Ta’ Qali na Malcie, gdzie reprezentacja Polski pokonała 3:1 reprezentację Litwy.

Kariera trenerska

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

W styczniu 2018 został grającym trenerem Watry Białka Tatrzańska[6]. W czasie półrocznego pobytu w tym klubie rozegrał 13 spotkań[7]. W lipcu tego samego roku objął posadę szkoleniowca juniorów starszych Wisły Kraków[8]. Pracował tylko kilka dni, odszedł po tym jak brak poparcia dla jego zatrudnienia wyraziło Stowarzyszenie Kibiców Wisły Kraków[9].

Garbarnia Kraków

edytuj

Od 16 czerwca 2019 do 19 czerwca 2021 był trenerem drugoligowej Garbarni Kraków[10].

Stal Stalowa Wola

edytuj

23 marca 2022 został trenerem trzecioligowej Stali Stalowa Wola, podpisując kontakt do 30 czerwca 2023 roku[11]. W swoim debiucie 27 marca 2022 roku, prowadzona przez niego „Stalówka” przegrała 0:1 z Podlasiem Biała Podlaska[12]. Sezon 2021/2022 drużyna ze Stalowej Woli zakończyła na 7. miejscu[13]. 21 czerwca 2022 roku prowadzona przez Surmę Stal wygrała w finale Pucharu Polski na szczeblu podkarpackim 3:0 z Karpatami Krosno, zapewniając sobie grę w I rundzie edycji 2022/2023 na szczeblu centralnym[14].

Pomimo pogłosek medialnych o odejściu po sezonie[15], Surma kontynuował pracę w sezonie 2022/2023. Na inaugurację nowego sezonu, Stal przegrała 2:4 w ligowym spotkaniu przeciwko rezerwom Cracovii[16]. Został zwolniony 21 marca 2023; „Stalówkę” prowadził przez dwa sezony w 33. meczach III ligi, 16 wygrał, 6 zremisował, 11 przegrał[2]. W momencie jego odejścia, Stal zajmowała trzecie miejsce w lidze sezonu 2022/2023, z punktem straty do lidera Wieczystej Kraków[17]. Ostatecznie, sezon Stal zakończyła na pierwszym miejscu i awansowała do II ligi[18].

Sandecja Nowy Sącz

edytuj

15 sierpnia 2023 został trenerem zajmującej ostatnie miejsce po 4 kolejkach II ligi Sandecji Nowy Sącz[19]. Pierwsze zwycięstwo osiągnął 16 września 2023, w 9 kolejce II ligi, pokonując u siebie 2:0 klub, który prowadził w minionym sezonie, czyli Stal[20]. 5 stycznia 2024 roku przestał pełnić funkcję trenera Sandecji Nowy Sącz[3].

Życie prywatne

edytuj

Syn Fryderyka Surmy, piłkarza i technika dentystycznego[21]. Żonaty z Iwoną[22], z którą ma dzieci: Mateusza i Tobiasza Surmę[21][23]. Brat dziennikarza sportowego Filipa Surmy[24]. Łukasz Surma jest kibicem hiszpańskiego klubu FC Barcelona[21].

Sukcesy

edytuj

Legia Warszawa

edytuj

Macabi Hajfa

edytuj

Ruch Chorzów

edytuj

Rekordy

edytuj
  • Najwięcej występów w historii Ekstraklasy: 559 meczów
  • Pierwszy zawodnik w historii Ekstraklasy, który rozegrał przynajmniej sto meczów ligowych w trzech różnych klubach.

Przypisy

edytuj
  1. ŁUKASZ SURMA POPROWADZI PIASTA [online], MKS Piast Żmigród, 18 grudnia 2021 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  2. a b Mariusz Biel, Trener Łukasz Surma zwolniony ze Stali Stalowa Wola, [w:] www.sztafeta.pl [online], 21 marca 2023 [dostęp 2023-03-21] (pol.).
  3. a b Łukasz Surma żegna się z "Biało-Czarnymi" [online], sandecja.pl [dostęp 2024-01-05].
  4. a b Wspaniałe osiągnięcie Łukasza Surmy - pomocnik Ruchu Chorzów rekordzistą T-Mobile Ekstraklasy!. 2014-08-03. [dostęp 2016-09-06].
  5. Niebieska „200” Surmy. 2015-10-04. [dostęp 2016-09-06].
  6. Z Lotto Ekstraklasy do IV ligi, ale w nowej roli. Łukasz Surma trenerem. 2018-01-14. [dostęp 2018-01-26].
  7. Łukasz Surma. Sezon 2017/2018. [dostęp 2018-06-28].
  8. Łukasz Surma trenerem juniorów Wisły Kraków. 2018-07-09. [dostęp 2018-07-11].
  9. Łukasz Surma nie jest już trenerem juniorów Wisły Kraków. 2018-07-17. [dostęp 2018-07-17].
  10. Łukasz Surma odchodzi z Garbarni. 2021-06-19. [dostęp 2021-06-19].
  11. Łukasz Surma trenerem Stali Stalowa Wola PSA. www.stal1938.pl, 2022-03-23. [dostęp 2022-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-23)].
  12. Tomasz Ryzner, 3 liga. Nieudany debiut trenera Łukasza Surmy. Stal Stalowa Wola przegrywa u siebie z Podlasiem. Złość kibiców [online], Nowiny, 27 marca 2022 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
  13. III liga 2021/2022, grupa: IV [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-08-17].
  14. Puchar Polski 2021/2022, grupa: Podkarpacki ZPN [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-06-21].
  15. Damian Wiśniewski, 3 liga. Co dalej z przyszłością Łukasza Surmy w Stali Stalowa Wola? "Cieszę się, że wszystko jest ze mną konsultowane" (WIDEO) [online], Gol24, 20 czerwca 2022 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
  16. Porażka „Stalówki” z rezerwami Cracovii na inaugurację sezonu [online], 6 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
  17. To się nie zdarza! Wielka wpadka Wieczystej [online], sportowefakty.wp.pl, 19 marca 2023 [dostęp 2023-03-21] (pol.).
  18. Stal Stalowa Wola w II lidze! Fajerwerki po końcowym gwizdku. Zobaczcie radość piłkarzy i kibiców [online], Gol24, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-08] (pol.).
  19. Sandecja Nowy Sącz ma nowego trenera! Człowiek z Krakowa, rekordzista ekstraklasy [online], Gazeta Krakowska, 15 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-16] (pol.).
  20. Mamy to! Pierwsze zwycięstwo Sandecji Nowy Sącz w II lidze [online], miastoNS.pl, 16 września 2023 [dostęp 2023-09-19] (pol.).
  21. a b c Jaki ojciec, taki syn? Łukasz i Mateusz Surma, czyli punktualność i Top Gear [online], LoveKraków [dostęp 2022-08-17].
  22. Mateusz, syn Łukasza [online], Chorzów Nasze Miasto, 15 stycznia 2002 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
  23. Łukasz Surma [online], Biblioteka Piłkarstwa Polskiego [dostęp 2022-08-17] (pol.).
  24. Filip Surma - dziennikarz i reporter sportowy [online], Praca w sporcie [dostęp 2022-08-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj