Łopienie-Jeże
Łopienie-Jeże – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Nowe Piekuty[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-212[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0402247[5] |
Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
 52°52′23″N 22°43′28″E/52,873056 22,724444[1]
| |
Zaścianek szlachecki Jeże należący do okolicy zaściankowej Łopienie położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie brańskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Kazimierza w Nowych Piekutach[8].
Historia wsi
edytujŁopienie założone około XV wieku. W spisie wojskowym z 1528 roku wymienieni rycerze: Petr Janowicz Zubkowicz, jego brat Ławrynec, Petr Soboczycz i Jan Zubek. Joannis Jeż de Łopienie wzmiankowany w 1556 r.
W następnych wiekach wieś zamieszkana głównie przez Łopieńskich herbu Lubicz.
Przed Heroldią Królestwa Polskiego wystąpili: Dionizy syn Pawła (1844), Bernard syn Antoniego (1848), Wawrzyniec syn Adama (1847).
W I Rzeczypospolitej wieś należała do ziemi bielskiej. Tworzyła okolicę szlachecką Łopienie[9]:
- Łopienie-Jeże:
- Łopienie-Pamięciaki:
- w roku 1827 wieś liczyła 14 domów i 71 mieszkańców
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 8 domów, grunty rolne o powierzchni 107 morgów, 57 katolików i jeden prawosławny
- Łopienie-Ruś:
- w roku 1827 wieś liczyła 5 domów i 28 mieszkańców
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 8 domów, grunty rolne o powierzchni 158 morgów, 50 katolików, 2 prawosławnych i 8 żydów. Najwięcej gruntów posiadał Julian Borowski
- Łopienie-Szelągi:
- w roku 1827 wieś liczyła 28 domów i 159 mieszkańców
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 19 domów, grunty rolne o powierzchni 196 morgów, 121 katolików i 10 żydów. Najwięcej gruntów posiadał Mikołaj Łopieński-Pieróg. Właścicielami istniejącej tu karczmy byli miejscowi Żydzi
- Łopienie-Zyski, również: Zyszki lub Zyzki:
- w roku 1827 wieś liczyła 15 domów i 99 mieszkańców
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 17 domów, grunty rolne o powierzchni 198 morgów i 102 katolików. Najwięcej gruntów posiadał Wiktor Dłuski[9].
Pod koniec XIX w. Łopienie należały do powiatu mazowieckiego, gmina i parafia Piekuty[9].
W czasie spisu powszechnego z 1921 zanotowano 28 domów i 133 mieszkańców, wśród nich 2 prawosławnych i 6 osób wyznania mojżeszowego.
Przed II wojną światową, na zachodnim krańcu wsi, działał wiatrak należący do A. Sapira.
W 1956 roku założono Ochotniczą Straż Pożarną, która obecnie liczy 35 członków, w tym 7 w Młodzieżowej Drużynie Pożarniczej.
W miejscowości funkcjonuje przychodnia zdrowia. Jej kadrę stanowią: lekarz, położna i pielęgniarka.
W 2006 roku w Łopieniach-Jeżach było 25 domów i 135 mieszkańców.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 73278
- ↑ Wieś Łopienie-Jeże w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-14], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 697 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 91.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b c Łopienie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 723.