Łazy (polana)
Łazy – łąka w Pieninach Czorsztyńskich. Należy do wsi Sromowce Wyżne w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, gminie Czorsztyn. Znajduje się na południowo-wschodnich stokach opadających z przełęczy między Piekiełkiem a Zbójnicką Skałą i Ulą do doliny Głębokiego. Po drugiej stronie tego potoku jest polana Podkira podchodząca do szosy Krośnica – Sromowce Wyżne. Polana Łazy położona jest na wysokości około 590–625 m n.p.m. Na przełęczy sąsiaduje z łąką Kąciki, która opada w przeciwnym kierunku do Jeziora Sromowskiego[1].
.jpg) Widok z szosy Krośnica – Sromowce Wyżne | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
590–625 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
łąka |
Położenie na mapie gminy Czorsztyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
 49°25′13″N 20°20′08″E/49,420278 20,335556
| |
Łazy znajdują się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego. Są to górskie łąki konietlicowe użytkowane ekstensywnie (Polygono-Trisetion)[2]. Były własnością prywatną, ale zostały przez dyrekcję parku wykupione. Aby nie zarosły lasem są koszone[3]. W latach 1987–1988 znaleziono tu bardzo rzadkie, w Polsce zagrożone wyginięciem gatunki porostów: jaskrawiec woskowoszary Caloplaca stillicidiorum, trzonecznica rdzawa Chaenotheca ferruginea, łuszczak łuskowaty Psora testacea, trzonecznica wysmukła Chaenotheca gracilenta, popielak pylasty Imshaugia aleurites i rzadkiego rozłożyka półpromiennego Placynthium subradiatum[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-10-28].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2014 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Pienińskiego Parku Narodowego [online], s. 90 [dostęp 2024-10-28].
- ↑ Projekt planu ochronnego Pienińskiego Parku Narodowego [online], 2010 [dostęp 2021-11-08].
- ↑ Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.