Łagiewniki Średzkie
Łagiewniki Średzkie – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.
| wieś | |
 Krzyż kamienny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
81[2] |
| Strefa numeracyjna |
76 |
| Kod pocztowy |
55-340[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DSR |
| SIMC |
0367930 |
Położenie na mapie gminy Udanin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
 51°04′00″N 16°27′09″E/51,066667 16,452500[1]
| |
We wsi był przystanek kolejowy Łagiewniki Średzkie.
Podział administracyjny
edytujW latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Nazwa
edytujNazwa miejscowości pochodzi od nazwy wczesnośredniowiecznego zawodu łagiewnika polegającego na wyrabianiu drewnianych lub glinianych naczyń. W dokumencie z 1217 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Langevnici”[4].
Z kolei według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy zawodu "ławnika" wchodzącego w skład ławy miejskiej[5]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości wymienia on w formie Lauwenik (Lawnik) podając jej znaczenie "Gerichtsmann" czyli po polsku "Ławnik"[5].
Polską nazwę Łagiewniki oraz niemiecką Lohnig wymienia w 1896 roku śląski pisarz Konstanty Damrot w książce o nazewnictwie miejscowym na Śląsku[6]. Damrot w swojej książce wymienia również starsze nazwy z łacińskich dokumentów z roku 1338 Langewinci i Lagewinitz.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71154
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 696 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 98.
- ↑ a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 81, OCLC 456751858 (niem.).
- ↑ Konstanty Damrot, "Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung : mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen : Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde", Verlag von Felix Kasprzyk, Beuthen 1896
Bibliografia
edytuj- Colmar Grünhagen, Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).