Łachwa (obwód brzeski)

wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim

Łachwa (biał. Лахва; jid. לאַכװע, Łachwe) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, nad Śmiercią.

Łachwa
Ilustracja
Łachwa, 1926, ulica Lubaczyńska
Herb
Herb
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

łuniniecki

Sielsowiet

Łachwa

Wysokość

108 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


1286[1]

Kod pocztowy

225640

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łachwa”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole znajduje się punkt z opisem „Łachwa”
Ziemia52°13′N 27°06′E/52,216667 27,100000

Znajdują tu się parafialna cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Matki Bożej z 1889 r.[2], a także stacja kolejowa Łachwa, położona na linii HomelŁuniniecŻabinka.

Historia

edytuj
 
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej

Nadana przez Kazimierza Jagiellończyka rodowi Kiszków. Anna Kiszczanka, córka wojewody smoleńskiego Stanisława Kiszki z Ciechanowca, wniosła w 1513 roku w posagu Łachwę do majątku męża Jana Radziwiłła Brodatego (wraz z Nieświeżem i Ołyką). W 1655 roku spalona przez wojska moskiewskie.

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].

W roku 1812 spalona przez rosyjskiego generała Czyczagowa na złość właścicielowi, Edwardowi Hutten-Czapskiemu[4]. Do 1854 roku był tu katolicki kościół parafialny. Od początku XIX wieku własność rodu Wittgensteinów.

W okresie międzywojennym Polsce, w województwie poleskim, w powiecie łuninieckim, siedziba gminy Łachwa. W Łachwie siedzibę swoją miał sztab Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza „Polesie” i placówka wywiadowcza KOP nr 6. W czasie II wojny światowej w miejscowym getcie żydowskim wybuchło powstanie, pierwsze tego rodzaju[5].

Urodzeni w Łachwie

edytuj

W Łachwie urodzili się Marian Hutten-Czapski i Stanisław Dawski.

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ЛУНИНЕЦКОЕ БЛАГОЧИНИЕ. luninets.ortox.by. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т. 2, Mińsk 2013, s. 110.
  4. Ze wspomnień syberyjskiego zesłańca, Kujawsko-Pomorska Biblioteka Sieciowa
  5. Michaeli, Lichstein, Morawczik, Sklar (eds.). First Ghetto to Revolt: Lachwa. (Entsyklopedyah shel Galuyot, Tel Aviv 1957).

Linki zewnętrzne

edytuj