Łaźnia Miejska w Prudniku
Łaźnia miejska w Prudniku – publiczna łaźnia miejska znajdująca się przy ulicy Parkowej 4 w Prudniku. Właścicielem obiektu jest Ośrodek Sportu i Rekreacji w Prudniku.
nr rej. 2015/76 z dnia 18.03.1976 | |
Łaźnia miejska w Prudniku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Parkowa 4 |
Typ budynku |
łaźnia |
Fundator | |
Rozpoczęcie budowy |
1906 |
Ukończenie budowy |
1907 |
Właściciel | |
Plan budynku | |
Położenie na mapie Prudnika | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego | |
Położenie na mapie gminy Prudnik | |
50°19′12,95″N 17°34′25,17″E/50,320264 17,573658 |
Historia
edytujRada miasta planowała budowę łaźni miejskiej od 1895[1]. W 1906 ówczesny dyrektor fabryki „S. Fränkel” Tischzeug & Leinwand Fabrik (późniejsze Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex”) Josef Pinkus razem z Albertem i Emanuelem Fränklem podarowali miastu 200000 marek na jej budowę[2]. Utworzono komisję, która miała za zadanie dokonać przeglądu kąpielisk we Wrocławiu, Quedlinburgu i Berlinie. Ostatecznie jako wzór dla łaźni wybrano tę w Quedinburgu[3]. Sprowadzono stamtąd budowniczego Launera, by opracował projekt budynku, a jego wykonanie powierzono prudnickiemu mistrzowi budownictwa Schinolowi. Budowę łaźni rozpoczęto w kwietniu 1906 roku, a jej uroczyste otwarcie nastąpiło 4 listopada 1907[1].
Przy wejściu do obiektu umieszczona została brązowa tablica, która była wyrazem podziękowania dla Josefa Pinkusa oraz Alberta i Emanuela Fränkla za ich wsparcie finansowe. Została ona usunięta po nastaniu nazizmu w Niemczech[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Joanna Szot , Łaźnia miejska (Städische Badenstalt), ob. basen miejski, Prudnik – Zabytek.pl [online], zabytek.pl, 15 lipca 2014 [dostęp 2019-08-16] (pol.).
- ↑ a b Marcin Domino , „Jak zmieniał się Prudnik z inicjatywy rodzin Fränkel i Pinkus” – cz. 2 [online], Prudnik24, 31 stycznia 2015 [dostęp 2019-08-16] (pol.).
- ↑ Ryszard Kasza , Prudnik – historia fotografią pisana .