Łękno (Szczecin)

śródmiejskie osiedle Szczecina

Łękno[a], Łekno[2][3] (do 1945 niem. Westend) – część miasta i osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w północno-zachodniej części Śródmieścia.

Łękno
jednostka pomocnicza Szczecina
Ilustracja
Różanka, Pomnik Czynu Polaków, Rusałka, aleja Wojska Polskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miasto

Szczecin

Dzielnica

Śródmieście

SIMC

0978303

Powierzchnia

1[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności


2947[1]

• gęstość

2947[1] os./km²

Strefa numeracyjna

91

Tablice rejestracyjne

ZS

Plan Łękna
Plan Łękna
Położenie na mapie Szczecina
Położenie na mapie
53°26′38,04″N 14°31′50,88″E/53,443900 14,530800
Strona internetowa

Według danych z 2022 r. na osiedlu mieszkało 2947 osób[1].

Osiedle graniczy z osiedlami (licząc od północy, zgodnie w ruchem wskazówek zegara): Niemierzyn, Niebuszewo-Bolinko, Śródmieście-Północ, Turzyn i Pogodno. Na terenie osiedla znajduje się Park Kasprowicza. Największym akwenem Łękna jest jezioro Rusałka.

Historia

edytuj

Początki osiedla sięgają roku 1871, gdy powstała budowlana spółka akcyjna Westend-Stettin, Bauverein auf Actien, należąca po części do Johannesa Quistorpa. Spółka ta wykupiła od miasta tereny majątków miejskich Friedrichshof i Schwankenheim Friedrichshof, leżących w obecnym Łęknie. Obszar ten miał być przez nią zabudowany, a potem wybudowane mieszkania miały być wynajmowane lub sprzedawane. Pod koniec XIX wieku Westend został w znacznej mierze zabudowany – powstała zabudowa willowa w stylu typowym dla ówczesnej epoki. Również w XIX wieku Westend stał się dzielnicą przemysłową. W 1896 roku bracia Stoewer założyli przy obecnej ulicy Wojska Polskiego oddział swojej fabryki z Niebuszewa, gdzie rozpoczęła się produkcja samochodów (dawne zakłady „Polmo”, zob. historia Szczecińskiej Fabryki Motocykli POLMO). W dzielnicy tej powstało też centrum sportowe Szczecina: tor wyścigowy, tor motocrossowy, tor kolarski, korty tenisowe, stadion lekkoatletyczny (obecny Miejski Stadion Lekkoatletyczny im. Wiesława Maniaka) oraz sztuczne lodowisko („Lodogryf”), działające do roku 2013[4]. Pod koniec lat 30. w bezpośrednim sąsiedztwie szpitala przy obecnej ul. Unii Lubelskiej (Szpital Kliniczny Nr 1 Pomorskiej Akademii Medycznej zob. Lądowisko Szczecin-Szpital Kliniczny Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego), przeprowadzono także zaawansowane prace ziemne pod największy w ówczesnej Europie stadion sportowy (Hitlerjugend Sport-Platz), który w zamierzeniach byłby w stanie pomieścić ok. 100 tys. widzów, jednakże inwestycja nigdy nie wyszła poza tę fazę budowy.

Samorząd mieszkańców

edytuj

Rada Osiedla Łękno liczy 15 członków[5]. W wyborach do rad osiedli 20 maja 2007 roku udział wzięło 91 głosujących, co stanowiło frekwencję na poziomie 3,00%[6]. W wyborach do rady osiedla 13 kwietnia 2003 udział wzięło 102 głosujących, co stanowiło frekwencję 3,40%[7].

Samorząd osiedla Łękno został ustanowiony w roku 1990 (w listopadzie tegoż roku Rada Miasta podjęła uchwałę w sprawie granic dzielnic i osiedli w Szczecinie[8]).

Ludność

edytuj
Liczba ludności osiedla Łękno od 2008 r.
Źródło: Portal systemu informacji przestrzennej miasta Szczecin[1]

Wykaz ulic i placów

edytuj

Istniejące ulice i place

edytuj

Wykaz istniejących ulic i placów położonych na obszarze szczecińskiego osiedla Łękno. Nazwy niemieckie zaczerpnięto z planu miasta Szczecina z 1937 r.[9]

Nazwa Dawne nazwy
aleja Wojska Polskiego Falkenwalderstraße
Księdza Piotra Wawrzyniaka Alleestraße
Ojca Beyzyma Bethanienstraße
Maksyma Gorkiego Henriettenstraße
Jacka Soplicy Lamprechtstraße
Bogumiły Felix-Dahn-Straße
Pawła Jasienicy Waitzstraße
Jeremiego Wiśniowieckiego
Hanki Sawickiej
Heleny Kurcyuszowej powstała po 1945 r.
Stanisława Leszczyńskiego Treitschkestraße
Adama Mickiewicza Kastanien Allee
Berkhoff Straße
Kreckower Straße
Stanisława i Wandy Miłaszewskich Droysenweg
Zygmunta Moczyńskiego Mommsenstraße
Michała Kleofasa Ogińskiego Händelstraße
Józefa Pankiewicza Kuglerstraße
Papieża Pawła VI Weg nach der Mühlenstraße
Akademiestraße
Akademicka
rondo Polonii Mandżurskiej powstało po 1945 r.
Księdza Piotra Skargi Roonstraße
Spółdzielcza Rankestraße
skwer Majora Mieczysława Tarchalskiego powstał po 1945 r.
Stanisława Wyspiańskiego Niebuhrstraße
Bohdana Zaleskiego Friedrichshofer Weg
Andrzeja Średniawskiego Wilhelm-Oncken-Straße
plac im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego powstał po 1945 r.
skwer im. Telesfora Badetko powstał po 1945 r.

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj
  1. Nazwa znajdująca się w powszechnym użyciu, spopularyzowana w publikacjach i mediach. Odmienność nazwy oficjalnej uznawana jest za sytuację kontrowersyjną (T. Białecki, L. Turek-Kwiatkowska. 1991. Szczecin stary i nowy. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin, s. 155).
  2. Budynek rozebrano w 2019 roku w związku z rozpoczęciem VI etapu budowy obwodnicy śródmiejskiej Szczecina.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Osiedla – liczba mieszkańców – 2018. Portal Systemu Informacji Przestrzennej Miasta Szczecin. [dostęp 2019-04-29].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  3. GUS. Rejestr TERYT.
  4. Maciej Pieczyński: Koniec największego i najstarszego lodowiska w Szczecinie. Powstaną kolejne korty tenisowe?. [w:] MM Szczecin.pl [on-line]. [dostęp 2015-04-30].
  5. Członkowie Rad Osiedli – Kadencja 2007-2011. Urząd Miasta Szczecin. [dostęp 2010-05-07]. (pol.).
  6. Wybory Rad Osiedlowych 20 maja 2007. Urząd Miasta Szczecin. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
  7. Wybory do Rad Osiedli 13 kwietnia 2003 r. w statystyce. Urząd Miasta Szczecin. [dostęp 2010-05-07]. (pol.).
  8. Uchwała Nr VIII/53/90 z dnia 28 listopada 1990 r. w sprawie utworzenia w mieście Szczecinie dzielnic i osiedli. bip.um.szczecin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (rękopis załącznika nr 1).
  9. Plany miast – Europa środkowa. Mapster. [dostęp 2019-08-21].

Linki zewnętrzne

edytuj