Łącze stałe
Łącze stałe – rodzaj podłączenia do sieci Internet polegający na tym, że użytkownik płacąc okresowo abonament w stałej wysokości; okazjonalnie posiada nielimitowany dostęp do Internetu. Niektórzy ISP stosują limity danych, po których przekroczeniu obniżana jest prędkość łącza, obecnie dostawcy w wyniku silnej konkurencji odchodzą od takich praktyk[1]. Połączenie z Internetem w tego typu łączach nie uniemożliwia korzystania z innych usług dostarczanych przy pomocy tej samej infrastruktury jak to miało miejsce np. w połączeniach połączeniach wdzwanianych (dial up).
Stały dostęp do Internetu może być realizowany:
- przewodowo przy wykorzystaniu istniejącej infrastruktury innego systemu lub stworzeniu nowej tylko do tego celu,
- LAN – podłączenie przez sieć lokalną przewodową,
- EURODOCSIS lub DOCSIS w sieciach telewizji kablowej z modemem kablowym,
- SDI, DSL przy użyciu istniejących linii telefonicznych.
- bezprzewodowo poprzez fale radiowe,
- WLAN (Wi-Fi) – podłączenie przez bezprzewodową sieć lokalną,
- WiMAX – szerokopasmowy dostęp radiowy,
- CDMA,
- GPRS, EDGE, w sieciach GSM,
- UMTS, HSDPA, HSPA i HSPA+ w sieciach telefonii komórkowej trzeciej generacji,
- LTE w sieciach telefonii komórkowej czwartej generacji.
Przypisy
edytuj- ↑ Zniesienie limitów transferu w Neostradzie TP -media2.pl. media2.pl, 2007-02-01. [dostęp 2015-06-09].