Zbigniew Gessler
Zbigniew Henryk Gessler (ur. 17 kwietnia 1921 w Łodzi, zm. 29 kwietnia 2004 w Warszawie) – polski rzemieślnik i polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł IX kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 13 października 1985 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.JPG)
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie łódzkich przedsiębiorców, ojciec był właścicielem firmy produkującej dziecięce wózki i rowery. W 1935 ukończył średnią szkołę handlową. W 1940 przeniósł się wraz z matką, Teodorą Gessler, z Łodzi do Warszawy. Po 1945 otworzył w Warszawie własny zakład cukierniczy znajdujący się na Starym Mieście[1], prowadził również cukiernię „Bajka” przy ul. Marszałkowskiej oraz „Staropolską” na warszawskich Bielanach.
Był wieloletnim działaczem Stronnictwa Demokratycznego, przewodniczącym Dzielnicowego Komitetu na Woli oraz radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy. Wchodził w skład Prezydium Stołecznego Komitetu. Zasiadał w Centralnym Sądzie Partyjnym.
W wyborach w 1985 uzyskał mandat posła na Sejm PRL IX kadencji w okręgu Warszawa Wola z ramienia Stronnictwa Demokratycznego. Zasiadał w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Komisji Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu Ordynacji Wyborczej do Sejmu oraz Ordynacji Wyborczej do Senatu. W wyborach w 1989 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w okręgu Warszawa–Mokotów w ramach mandatu przeznaczonego dla SD.
Aktywny w środowisku rzemieślniczym. Był członkiem zarządu i podstarszym Cechu Rzemiosł Spożywczych (1959–1981) oraz starszym cechu (1987–1989). Przewodniczył Ogólnopolskiej Komisji Branży Cukierniczej przy Centralnym Związku Rzemiosła[2].
Był żonaty z Wandą z domu Marciniak, malarką. Miał synów Adama i Piotra, również restauratorów. Był teściem dla Marty Gessler i Magdaleny Gessler.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim[3] Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej.
Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim[4] (kwatera 78D-6-1).
Przypisy
edytuj- ↑ Justyna Wróbel, Moje pomysły rodzą się z niezaspokojonych potrzeb, biznespolska.pl z 24 marca 2003.
- ↑ „Gazeta Stołeczna”, nr 104 z 5 maja 2004, s. 13.
- ↑ Ocenią samych siebie, „Kurier Polski”, nr 56 z 20 marca 1986, s. 2.
- ↑ „Gazeta Stołeczna”, nr 103 z 4 maja 2004, s. 12.
Bibliografia
edytuj- Zbigniew Gessler, w: Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. IX kadencja (opracowanie zespół redakcji „Rzeczpospolita”), Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, Warszawa 1986, s. 197 (krótki biogram ze zdjęciem)
- Juliusz Ćwieluch, Zaklęte rewiry Gesslerów, „Przekrój”, nr 13, 2006 [dostęp: 12 sierpnia 2015]