Wojciechowice (województwo dolnośląskie)
Wojciechowice (niem. Königshain) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.
wieś | |
![]() Kościół św. Michała Archanioła w Wojciechowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
320-460[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
600[3] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-300[4] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0853116 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
![](http://up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/d/da/2018_Zajazd_Kuku%C5%82ka_w_Wojciechowicach_3.jpg/240px-2018_Zajazd_Kuku%C5%82ka_w_Wojciechowicach_3.jpg)
Położenie
edytujWojciechowice to bardzo duża wieś łańcuchowa o długości około 5,5 km leżąca na pograniczu Gór Bardzkich i Kotliny Kłodzkiej, na zachód od Kłodzka, na wysokości około 320–460 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
edytujW latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Historia
edytujPierwsza wzmianka o Wojciechowicach pochodzi z 1324 r., ale wcześniej istniał tu folwark[6]. W 1340 r. był tu wapiennik, a w 1362 r. kościół[6]. W 1473 r. część wsi ucierpiała w pożarze[6]. W 1626 r. fragment wsi kupili jezuici z Kłodzka[6]. Około 1715 r. na pobliskiej Mariańskiej Górce wzniesiono kaplicę, a w pierwszej połowie XIX w. kalwarię i miejscowość stała się popularnym celem pielgrzymów i turystów[6]. Poniżej kalwarii była gospoda ze stawem i łódkami do wynajęcia, a w centrum browar z kolejną gospodą oraz wieża widokowa o wysokości dwudziestu metrów[6]. W 1746 r. właścicielem był baron von Pillati. W 1840 r. było tu 155 budynków, w tym: kościół, szkoła katolicka, trzy młyny wodne, olejarnia, browar, trzy gorzelnie i pięć potażarni[2]. W 1939 r. wieś liczyła 903 mieszkańców[7].
Po 1945 r. Wojciechowice były początkowo wsią rolniczą, następnie przekształciła się w wieś podmiejską[2]. Pomimo ustabilizowanej sytuacji ludnościowej trzykrotnie zmalał odsetek ludności utrzymującej się z pracy w rolnictwie[2]. W 1978 r. było tu 106 gospodarstw rolnych, w 1988 r. ich liczba zmalała do 79[2].
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest obiekt[8]:
- kościół św. Michała w Wojciechowicach, parafialny z XV-XVII wieku.
Inne zabytki:
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149479
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 242–247. ISBN 83-85773-04-5.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1481 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ red: Dom Krawca, czyli dawna Kukułka po generalnym remoncie zainaugurował działalność. 24klodzko.pl, 2020-08-30. [dostęp 2021-08-04]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 464, 465. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Wojciechowice. [dostęp 2017-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-24)].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 68. [dostęp 2012-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Renata Foryś, Jerzy Foryś: Nepomuceny odwiedzone. [dostęp 2017-02-23].
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .