Wincenty Pezacki

Wincenty Pezacki (ur. 16 stycznia 1914 w Kcyni, zm. 21 kwietnia 2008 w Poznaniu) – polski technolog przetwórstwa mięsa, profesor Politechniki Łódzkiej oraz Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu (kw. św. Barbary-rząd 17-grób 4).

Wincenty Pezacki

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1914 Kcynia
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 2008 Poznań
Profesor nauk rolniczych
Specjalność: technologia przetwórstwa mięsa
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1946 Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Profesura	1956
Doktor honoris causa Akademia Rolnicza w Poznaniu – 1987 Akademia Rolnicza we Wrocławiu – 1995
Prodziekan
Wydział	Chemii Spożywczej PŁ
Okres spraw.	1950–1953
Prorektor
Uczenia	Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu
Okres spraw.	1961–1969
Odznaczenia

Edukacja

W 1938 roku ukończył studia weterynaryjne na Uniwersytecie Warszawskim, po czym podjął pracę naukowo-badawczą w Katedrze Higieny Środków Żywnościowych UW. W 1946 roku uzyskał stopień naukowy doktora na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1946 roku wznowił pracę naukowo-dydaktyczną, początkowo w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi, gdzie zorganizował specjalizację technologia mięsa, a następnie w Politechnice Łódzkiej i w Akademii Rolniczej w Poznaniu.

W 1956 roku został profesorem nadzwyczajnym, a 1968 roku profesorem zwyczajnym. W latach 1950–1953 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej. W latach 1961–1969 był prorektorem Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu.

Dziedzina badań

Przedmiotem jego działalności naukowo-badawczej była technologia surowców rzeźnych, w tym biochemia, mikrobiologia i technologia surowych wędlin, a także historia polskiej kultury materialnej w zakresie przetwarzania surowców rzeźnych. Autor i współautor 412 publikacji w języku polskim i 6 w językach obcych (w tym w języku japońskim). Napisał 2 skrypty oraz 16 podręczników dla studentów, 13 druków zwartych innego typu, 156 komunikatów naukowych z zakresu technologii żywności, 35 komunikatów naukowych z zakresu historii przetwarzania jednej grupy (surowców żywnościowych), 85 publikacji naukowych i 97 publikacji popularnonaukowych i 5 zastrzeżeń patentowych. Pod jego redakcją naukową i współudziale autorskim została wydana pierwsza, kompleksowa, trzytomowa historia gospodarki mięsnej w Polsce. Wypromował 20 doktorów. 10 jego uczniów uzyskało stopień doktora habilitowanego, z tego siedmiu ma tytuły profesorskie.

Osiągnięcia naukowe

Przez ponad 25 lat prowadził wykłady jako visiting professor na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Zorganizował trzecie w skali świata, polskie Muzeum Przemysłu Mięsnego w Sielinku koło Opalenicy, gdzie zgromadzono wiele zabytków kultury technicznej. Był prezesem fundacji „Chrońmy przed zapomnieniem”.

W 1987 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Rolniczej w Poznaniu, a w 1995 roku Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Sześć instytucji względnie organizacji nadało mu tytuł honorowego członka, kilkanaście innych tytuł zasłużonego. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy, laureat siedmiu nagród naukowych Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Złotej Odznaki Honorowej NOT oraz Honorowej Odznaki SITSpoż.

grób prof. Wincentego Pezackiego i Ewy Pezackiej-Perkitny na cmentarzu Sołackim

Bibliografia

• Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 200-201.
• Wincenty Pezacki. sitspoz.pl. [dostęp 2015-03-20].
• Józef Marosz: Prof. Wincenty Pezacki z Kcyni - dr honoris causa. Pałuki nr 198 (49/1995), 2007-07-17. [dostęp 2015-03-20].

Linki zewnętrzne

• Prof. zw. dr Wincenty Pezacki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-03-20] .
• Muzeum Gospodarki Mięsnej w Sielinku. muzeum-szreniawa.pl. [dostęp 2015-03-20].