TRI Hors
Transporter Rozpoznania Inżynieryjnego (TRI) – polski opancerzony transporter rozpoznawczy.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
7 osób |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
SW 680 o mocy 240 KM |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Pancerz |
6-16 mm |
| Długość |
6,80 m |
| Szerokość |
3,00 m |
| Wysokość |
2,28 m |
| Prześwit |
0,48 m |
| Masa |
11 810 kg |
| Moc jedn. |
20,16 KM/t |
| Nacisk jedn. |
0,046 kg/cm² |
| Osiągi | |
| Prędkość |
60 km/h |
| Zasięg pojazdu |
500 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
pływajacy |
| Ściany (wys.) |
0,61 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x wkm NSW kalibru 12,7 mm | |
| Użytkownicy | |
 Polska
| |
Opis
edytujTransporter przeznaczony do prowadzenia rozpoznania inżynieryjnego np. podczas budowy dróg i mostów czy akcji rozpoznania skażeń chemicznych. Pojazd wykorzystuje podwozie transportera opancerzonego SPG-2. TRI jest wyposażony w sprzęt minerski oraz sprzęt do rozpoznania zapór inżynieryjnych, skażeń chemicznych i promieniotwórczych, dróg, mostów i przeszkód wodnych. Załoga pojazdu składa się z 7 osób – dowódcy, kierowcy-mechanika, radiooperatora, chemika-zwiadowcy oraz trzech zwiadowców wojsk inżynieryjnych[1][2].
Kolejną wersją pojazdu był TRI Durian, wyposażony w system likwidacji min[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Kierowcy „gąsienic” zdali egzamin [online], www.polska-zbrojna.pl [dostęp 2020-08-18].
- ↑ a b Gdzie te wozy z tamtych lat... [online] [dostęp 2020-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-13].