Tępa Podkowa

polski herb szlachecki

Tępa Podkowa – polski herb szlachecki.

Tępa Podkowa
Oryginalna wersja herbu z drugiej połowy XIX wieku

Opis herbu

edytuj

Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu niebieskim podkowa barkiem do góry postawiona. W środku podkowy złoty krzyż. Labry niebieskie podbite srebrem i złotem.
W klejnocie skrzydło srebrne.

Opis herbu według Niesieckiego:

Barkiem do góry prosto postawiona powinna być podkowa, krzyża na nim nie masz, ale tylko we środku jej krzyż kładą, zgoła jest to Jastrzębiec ale wywrócony, na hełmie zaś orle skrzydło[1].

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Kasper Niesiecki powołując się na Okolskiego i Paprockiego twierdzi iż rycerzom herbu Jastrzębiec, stronnikom Bolesława Śmiałego, po zabiciu biskupa Stanisława, ukaranym wygnaniem i konfiskatą majątków, herb ich na wieczną pamiątkę odmieniono. Według Jana Długosza byli to Borzywój syn Mściwogi lub Mścuja, Zbilut, Dobrogost, Zema, Odolang i Jędrzej, którym w 1084 Władysław Herman skonfiskowane włości przywrócił.

Brodecki, Bulkowski[2][3], Brzezicki, Dymski, Gierałtowski, Janiszewski, Miączyński, Modliński, Ostrowski, Starołęski, Stawski, Wiśniewski[4], Wiśniowski[5], Żychowski.

 
Tępa Podkowa II

Znani herbowni

edytuj

Postacie fikcyjne pieczętujące się herbem Tępa Podkowa

edytuj

Rycerze Zbyszko z Bogdańca i Maćko z Bogdańca w powieści Henryka Sienkiewicza Krzyżacy.

Przypisy

edytuj
  1. Kasper Niesiecki: Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicza, tom IX, Lipsk 1842, s. 73.
  2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007.
  3. Seweryn Uruski, Adam Kosiński: Rodzina herbarz szlachty polskiej tom II, Warszawa 1905, s. 79 (pol.)
  4. Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1912, s. 418.
  5. Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1912, s. 351, 434.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj